навалі́ць

1. áufhäufen vt; áuftürmen vt (нагрувасціць); zusámmenwerfen* vt (накідаць);

2. (абцяжарваць, турбаваць) áufbürden vt, áufladen* vt (на каго-н D);

навалі́ла шмат сне́гу es ist viel Schnee gefállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)