Schméißfliege

f -, -n гнаява́я му́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

укуси́ть сов., в разн. знач. укусі́ць;

◊

кака́я му́ха тебя́ укуси́ла? яка́я му́ха цябе́ ўкусі́ла?;

бли́зок ло́коть, да не уку́сишь блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаралётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Буйная хуткалётная муха, якая знішчае шкодных насякомых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Му́жына ’муха’ (трак., Сл. ПЗБ). З му́шына < муха (гл.). Аб мене ш > ж гл. Карскі, 1, 385–386.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мухну́ць ’прапасці’ (зэльв., Сцяшк. Сл.). Відаць, да му́ха (гл.). Параўн. выраз згінуць, як муха, г. зн. ’вельмі хутка прапасці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цэцэ́, нескл., ж.

Афрыканская жывародная муха, якая корміцца кроўю чалавека і пазваночных і з’яўляецца пераносчыкам узбуджальнікаў соннай хваробы.

[Банту.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́каўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; Р мн. ‑кавак; ж.

Разм. Зеленаватая летняя муха з балючым укусам. Зыкаўка напала на каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Здыхаць, паміраць. Мухі дохнуць. Ад бяскорміцы жывёла дохне.

•••

Мухі дохнуць ад чаго‑н. гл. муха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад труціць.

2. у знач. прым. Такі, якога труцілі. Тручаная муха. Тручаны таракан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fly​1 [flaɪ] n. му́ха

♦

a/the fly in the ointment ≅ лы́жка дзёгцю ў бо́чцы мёду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)