тру́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад труціць.
2. у знач. прым. Такі, якога труцілі. Тручаная муха. Тручаны таракан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)