зы́каўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; Р мн. ‑кавак; ж.
Разм. Зеленаватая летняя муха з балючым укусам. Зыкаўка напала на каня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)