дыскурсі́ўны

(с.-лац. discursivus, ад лац. discursus = меркаванне)

які робіцца шляхам лагічных вывадаў, разумовы (проціл. інтуітыўны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падазрэ́нне, ‑я, н.

1. Меркаванне аб несумленнасці чыіх‑н. паводзін і намераў. Лабановіч часцей заўважаў нейкія таемныя цені пад вокнамі свае кватэры. Пачаў прыглядацца. Ясна, што ён быў на падазрэнні, і за ім сачылі. Колас. [Банадзюк:] — Арыштавалі мяне па падазрэнню ў заражэнні коней сапам... Пестрак.

2. Здагадка, дапушчэнне. — Можа [Ліза] закахалася? — выказала аднойчы сваё падазрэнне маленькая вяртлявая Таня. Арабей. // Меркаванне аб магчымасці якога‑н. захворвання. Падазрэнне на шкарлятыну. □ Іван Аляксеевіч нават пачуў, як .. [асістэнт] сказаў, што ёсць падазрэнне на наяўнасць у правым воку глаўкомнай вадкасці. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przypuścić

зак. дапусціць; зрабіць (выказаць) здагадку (меркаванне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́лас, -у, мн. галасы́, галасо́ў, м.

1. Гукі, якія ўтвараюцца ваганнем галасавых звязак, што знаходзяцца ў горле.

Ля рэчкі чуліся вясёлыя галасы.

Высокі г.

2. Асобная самастойная партыя многагалосага твора вакальнай і інструментальнай музыкі.

Раманс для двух галасоў.

3. Меркаванне, выказванне, думка.

Падаць г. (выказаць сваю думку). Прыслухоўвацца да голасу мас.

4. Права заяўляць сваё меркаванне пры вырашэнні дзяржаўных пытанняў.

Не хапіла аднаго голасу на выбарах.

Галасы выбаршчыкаў.

Падлік галасоў.

Рашаючы г.

5. Клавіш музычнага інструмента (разм.).

У акардэоне сапсаваліся галасы.

◊

На ўвесь голас — гучна, на поўную сілу.

У адзін голас — дружна, адзінадушна.

|| памянш. галасо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. галасавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Галасавыя звязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

persuasion [pəˈsweɪʒn] n.

1. перакана́нне; перакана́насць; упэ́ўненасць;

by force or persuasion сі́лай або́ перакана́ннем;

the art of persuasion майстэ́рства перакана́ння

2. ду́мка; по́гляд; меркава́нне;

It was his private persuasion. Гэта было яго прыватнае меркаванне.

3. рэлігі́йная перакана́насць; веравызна́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conjecture​1 [kənˈdʒəktʃə] n. fml меркава́нне, здага́дка;

to lose oneself in conjectures не ве́даць, што і ду́маць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

предположи́ть сов. дапусці́ць; (подумать) паду́маць; (счесть) палічы́ць; (сделать, высказать догадку, предположение) зрабі́ць (вы́казаць) здага́дку (меркава́нне);

предполо́жим, что ты прав дапу́сцім, што пра́ўда твая́;

врач предположи́л у ребёнка скарлати́ну ура́ч вы́казаў меркава́нне (палічы́ў), што ў дзіця́ці шкарляты́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запыта́ць сов.

1. спроси́ть;

~та́й, як туды́ прайсці́ — спроси́, как туда́ пройти́;

2. (сделать запрос) запроси́ть;

з. меркава́нне рэда́кцыі — запроси́ть мне́ние реда́кции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кан’екту́ра

(лац. coniectura)

1) меркаванне, здагадка;

2) выпраўленне або аднаўленне на аснове здагадак сапсаванага, цяжкага для чытання тэксту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

энтыме́ма

(гр. enthymema)

няпоўнасцю (скарочана) прыведзены аргумент (меркаванне, вывад, доказ і г.д.), адсутныя часткі якога падразумяваюцца як відавочныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)