кіру́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад кіраваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, якому належыць кіраўніцтва (у 1 знач.). Кіруючы арган.

3. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які з’яўляецца кіраўніцтвам да дзеяння. Кіруючыя ўказанні.

4. Дзеепрысл. незак. ад кіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да завярнуць.

2. чым. Разм. Кіраваць, распараджацца. Заварочваць справамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швертбо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Паруснае аднамачтавае спартыўнае судна лёгкай канструкцыі з высоўным кілем. Кіраваць швертботам.

[Ням. Schwertboot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

administreren

vt кірава́ць, адміністрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пілатава́ць

(фр. piloter)

кіраваць лятальным апаратам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэзідэнту́ра, ‑ы, ж.

Рэзідэнт замежнай разведкі, упаўнаважаны разведвальным цэнтрам ажыццяўляць сувязь з агентурай і кіраваць яе дзеяннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́віць¹, пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; незак., кім-чым.

1. Кіраваць, маючы ўладу.

П. дзяржавай.

2. Накіроўваць чый-н. рух.

П. коньмі, яхтай.

3. Адпраўляць, праводзіць якое-н. дзеянне.

П. малебен.

|| наз. праўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. (звычайна з адмоўем «не»).

Разм. Змагчы кіраваць кім‑, чым‑н. Не ўкіраваць коньмі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ца́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

1. Быць царом (царыцай); кіраваць царствам (у 1 знач.).

2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх-н. адносінах.

3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.

Вакол царствавала цішыня.

|| наз. ца́рстваванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

regeren

1. vt

1) пра́віць, кірава́ць

2) грам. кірава́ць

2. vi панава́ць, валада́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)