дазваля́цца erláubt [gestáttet] sein;
тут
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дазваля́цца erláubt [gestáttet] sein;
тут
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Накуры́ць ’напыліць’: Накурыў ужо пʼаском аўтобус (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адвучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца;
1. ад чаго і з
2. Закончыць навучанне або знаходзіцца на вучобе нейкі час (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ку́рыва ’тое, што кураць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
páffen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зламы́снік, ‑а,
Той, хто жадае каму‑н. зла, чыніць зло; злоснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лаяцца, ‑лаюся, ‑лаешся, ‑лаецца;
Сказаць брыдкае, зняважлівае слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шко́дна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)