куры́ць

1. ráuchen vt, vi; schmáuchen vi, quálmen vi, páffen vt (разм);

не куры́ць!; куры́ць забараня́ецца (аб’ява) Ráuchen verbóten;

2. (здабываць перагонкай) brénnen* vt, schwélen vt;

куры́ць смалу́ Téer destillíeren;

◊ куры́ць фімія́м Wéihrauch stréuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

chain smoke

куры́ць безупы́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узаця́жку прысл разм:

куры́ць узаця́жку auf Lúnge ráuchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ráuchen

n -s курэ́нне;

~ verbóten! куры́ць забаранцецца!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дазваля́цца erláubt [gestáttet] sein;

тут куры́ць не дазваля́ецца híer darf man nicht ráuchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

páffen

vi разм. дымі́ць, пуска́ць дым, куры́ць, палі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Níchtraucher

m -s, - некурэ́ц

er ist ~ — ён не ку́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bewéihräuchern

vt куры́ць фіміцм

sich gégenseitig ~ — (залі́шне) хвалі́ць адзі́н аднаго́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

закуры́ць, заку́рваць

1. (пакрыць сажай, задыміць) rúßig máchen, verräuchern vt;

2. (пачаць курыць) (sich) éine Zigarétte [Zigárre, Pféife] ánzünden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verpáffen

vt дыял. выку́рваць, куры́ць (што-н.); дымі́ць (папяросай і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)