Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Заняпа́д ’упадак’. Укр.занепа́д ’тс’. Параўн. рус.бранск., смал., кур., арл.занепасть ’зрабіцца слабым, хваравітым’. Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *занепадати, *занепад + ти > *занепасти. Складанасць у сумяшчэнні значэння кораня (пад‑) і кампанента не-, якое дае ’не падаць’, што не адказвае сапраўднаму значэнню слова (прэфікс за‑ азначае пачатковы этап ці завяршэнне дзеяння, а таму ў гэтых разважаннях неістотны); параўн. рус.за‑не‑мочь. Калі ўлічыць наяўнасць рус.варонеж., бранск., кур., уладз., ярасл., кубан.занапастить(ся) ’мець напасці, г. зн. непрыемнасці; знікнуць, замучыць, страціць’, відаць, трэба ўводзіць слова да *занапасти, у якім потым адбылася ўзмацняючая народна-этымалагічная замена на > не: *занепасти.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вяне́ц, -нца́, мн. -нцы́, -нцо́ў, м.
1. Тое, што і вянок (у 1 знач.).
2. Карона, якую трымаюць над галовамі маладых у час вянчання (уст.).
Пайсці пад в. (уступіць у шлюб).
3.перан., чаго. Апошняя найвышэйшая ступень, паспяховае завяршэнне чаго-н. як узнагарода за працу, старанні (высок.).
В. дасягненняў.
4. Арэол, радужны круг вакол нябеснага свяціла, вакол галавы на іконе.
5. У драўляным зрубе: чатыры бервяны як узаемазвязанае звяно.
|| памянш.ве́нчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 4 знач.).
|| прым.вяне́чны, -ая, -ае (да 1, 2, 4 і 5 знач.) івянцо́вы, -ая, -ае (да 1, 2, 4 і 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
aus=
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) накіраванасць руху знутры: áusfließen* выцяка́ць
2) расшырэнне: áusbauen расшыра́ць
3) завяршэнне дзеяння: áusklingen адгуча́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сканчэ́ннен.
1. (завяршэнне) Beénd(i)gung f -, Ábschluss n -es; Erlédigung f -; Énde n -s, Schluss m (канец);
2. (навучальнайустановы) Ábschluss m, Be¦énd(ig)ung f; Schúlabgang m -(e)s, -gänge (школы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
voll=
1.
аддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на напаўненне: vóllgießen* наліва́ць даве́рху
2) неаддз.дзеясл. прыстаўка, указвае на завяршэнне дзеяння: vollführen здзяйсня́ць, выко́нваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
draw some conclusions рабі́ць высно́вы/вы́вады/заключэ́нне;
arrive at/come to/jump to/leap to/reach the conclusion that… прыйсці́ да заключэ́ння, што…
2.завяршэ́нне, заканчэ́нне
3. вы́нік;
a foregone conclusion непазбе́жны вы́нік
♦
in conclusion у заключэ́нне, нарэ́шце
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zakończenie
zakończeni|e
н. заканчэнне; завяршэнне; канец;
~e roku szkolnego — заканчэнне навучальнага года;
na ~e — у заключэнне;
о ostrym ~u — з вострым канцом
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГРАН ПА
(франц. grand pas літар.вял. шаг, вял. танец),
складаная шматчасткавая танц.-муз. форма. Узнікла ў эпоху рамантызму і атрымала завяршэнне ў творчасці М.Петыпа. Будуецца падобна санатнай форме ў музыцы: экспазіцыя, адажыо і варыяцыі (распрацоўка), потым кода. У гран па харэаграфія абагульнена-паэтычна выяўляе ўнутр. змест балета. Танц. тэмы сімфанічна развіваюцца, пераплятаюцца, проціборствуюць. Такія гран па ёсць у «Баядэрцы» Л.Мінкуса, «Раймондзе» А.Глазунова і інш. Выконваецца сумесна салістамі, карыфеямі, кардэбалетам. Некат. гран па носяць дзейсны характар. У Дзярж. т-ры оперы і балета Беларусі пастаўлены аднаактовы спектакль «Вялікае класічнае па» на музыку Мінкуса з балета «Пахіта» Э.Дэльдэвеза («У гонар Марыуса Петыпа», 1981).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да логікі (у 1 знач.). Лагічныя катэгорыі. Лагічны метад.
2. Заснаваны на законах логікі; які адпавядае законам логікі. Лагічнае мышленне. □ Было нешта падобнае на праўду ў падасланым лісце. Аб гэтым гаварылі лагічныя довады, з якімі нельга было не пагадзіцца.Лынькоў.// Выяўлены, устаноўлены з дапамогай законаў логікі. Лагічная памылка.
3. Абумоўлены самім характарам, унутранай заканамернасцю чаго‑н.; непазбежны, заканамерны. Само сабою, як лагічны вынік, як завяршэнне ўсіх думак і разважанняў, узнікла адно простае і шчырае пытанне.Кулакоўскі.
4. Паслядоўны, разумны. Быць лагічным. Лагічны ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)