Рэкрэа́цыя ’перапынак паміж урокамі’ (ТСБМ). Ст.-бел. рекреяция (рекрацыя) ’адпачынак, забава’ < ст.-польск. rekreacyja < лац. rĕcreātio ’аднаўленне (сіл); ачуньванне’ < rĕcreo ’аднаўляю, умацоўваю’ (Булыка, Лекс. запазыч., 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

revelry

[ˈrevəlri]

n., pl. -ries

1) шу́мная, бу́йная весяло́сьць або́ заба́ва

2) вясёлая гуля́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Няха́цца (няхацьца) ’нянчыцца, займацца чым-небудзь дзеля забавы; мець любоўныя дачыненні’, няханне ’забава з чым-небудзь; маруднае выкананне чаго-небудзь’ (Нас.). Відаць, «спешчаная» форма ад нянчыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

recreation [ˌrekriˈeɪʃn] n. рэкрэа́цыя, адпачы́нак; аднаўле́нне сіл; заба́ва;

recreation on the landscape адпачы́нак на прыро́дзе;

Gardening is a recreation. Работа ў садзе – адпачынак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уце́ха ж.

1. (радасць, забава) Fréude f -, -n; erBelústigung f -, -en, Vergnügen n -s, -; Genúss m -es, -nüsse, Ergötzen n -s (прыемнасць);

2. (тое, што прыносіць суцяшэнне) Trost m -s, Tröstung f -, -en, Vertröstung f -, -en (абнадзейванне); Zéitvertreib m -(e)s, -e (забава)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shrill

[ʃrɪl]

adj.

рэ́зкі, прані́зьлівы, прарэ́зьлівы; вісклі́вы

the shrill merriment of children — вісклі́вая заба́ва дзяце́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

festivity

[fesˈtɪvəti]

n., pl. -ties

1) урачы́стасьці

2) гуля́ньне, заба́ва; весяло́сьць

3) фэстыва́ль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fun

[fʌn]

n.

1) паце́ха, заба́ва f.

2) жарт -у m.

•

- for fun

- in fun

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

досу́г м.

1. во́льны час, мн. во́льныя часі́ны;

на досу́ге во́льным ча́сам, во́льнай часі́най;

2. (развлечение) уст. заба́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БУРЫМЕ́

(ад франц. bouts rimés рыфмаваныя канцы),

верш, напісаны на загадзя вядомыя рыфмы. Узнік у Францыі ў 1-й пал. 17 ст. як форма салоннай «лёгкай паэзіі», чыста літаратурная забава. З 20 ст. становіцца пераважна эстрадным жанрам. Прынцып бурыме пакладзены ў аснову некаторых бел. нар. песень: назвы ўсіх дзён тыдня прадвызначылі рыфмы, а разам з тым і арганізавалі вершаваныя радкі жартоўнай песні «Ад панядзелка да панядзелка».

т. 3, с. 355

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)