ГАЛЕ́ВІ Іегуда, Іехуда ха-Леві (каля 1075, г. Тудэла, Іспанія — 1141), яўрэйскі паэт і філосаф; быў вядомы і як урач. З 1109 жыў у Кардове, памёр на шляху ў Палесціну. Пісаў на іўрыце і араб. мове. Творчасці гранадскага перыяду (да 1090) уласціва аптымістычнае гучанне (пераважаюць застольныя песні, любоўная лірыка і інш.), але паступова стала дамінаваць тэма трагічнага лёсу яўр. народа (літургічныя гімны «Песні выгнання», «Песні Сіёна» і інш.). У рэліг.-філас. трактаце «Кніга доказаў і довад у абарону зняважанай веры» («Кніга Хазара») даў апалогію іудаізму і паказаў перавагу непасрэднага рэліг. вопыту, заснаванага на інтуіцыі, над разумовымі ведамі, не адмаўляючы, аднак, рацыянальнага пазнання. Творчасць Галеві зрабіла ўплыў на яўр. паэзію і філасофію.
Тв.:
Рус.пер. — Сердце мое на Востоке. Тель-Авив, 1976;
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
evidence
[ˈevɪdəns]1.
n.
1) знак -у m.; до́вад -у m.
2) Law
а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.
б) сьве́дка -і m. & f.
2.
v.t.
1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць
2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
valid
[ˈvælɪd]
adj.
1) ва́жкі
a valid argument — ва́жкі до́вад
2) чы́нны, які́ ма́е сі́лу, дзейнічае, абавя́звае
The contract is valid — Кантра́кт ма́е сі́лу
3) ва́жны
The ticket is valid for a month — Біле́т ва́жны на ме́сяц
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
proof1[pru:f]n.
1. до́каз, до́вад;
Do you have any proof that this man stole your bag? У вас ёсць доказ, што гэты чалавек украў вашу сумку?
2. праве́рка, выпрабава́нне;
put smth. to the proof праве́рыць што-н.
3.tech. карэкту́ра
♦
the proof of the pudding is in the eating не даве́даешся, паку́ль не паспрабу́еш; усё правяра́ецца на пра́ктыцы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
witness
[ˈwɪtnəs]1.
n.
1) сьве́дка -і m. & f.
2) сьве́дчаньне n., до́вад, до́каз -у m.
The man’s fingerprints bore witness to his guilt — Адбі́ткі па́льцаў бы́лі до́казам віны́ чалаве́ка
2.
v.t.
1) быць сьве́дкам
He witnessed the accident — Ён быў сьве́дкам няшча́снага вы́падку
2) сьве́дчыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
admissible
[ədˈmɪsəbəl]
adj.
1) дапушча́льны; дазво́лены
is it admissible to smoke here? — Ці дазво́лена тут куры́ць?
2) дарэ́чны
an admissible suggestion — дарэ́чная прапано́ва
3) Law дапушча́льны (як пра́ўны до́вад)
4) прыма́льны
Only adults are admissible to this club — То́лькі даро́слыя мо́гуць быць прыня́тыя ў гэ́ты клюб
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ува́жлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які адносіцца да чаго‑н., робіць што‑н. з увагай (у 1 знач.). Уважлівы вучань. Уважлівы слухач. □ [Валік] быў уважлівы на ўроках, добра вучыўся, вызначаўся надзвычайнай акуратнасцю.Ваданосаў.[Мацей:] — Рыбак, браце, павінен быць кемлівы, уважлівы да ўсяго.Ляўданскі.// Які выказвае ўвагу (у 1 знач.); пільны. Уважлівыя вочы. □ Пакуль Ніна Пятроўна гаварыла,.. [Казімір] міжвольна акінуў яе ўсю ўважлівым позіркам.Краўчанка.// Які робіцца, выконваецца з увагай; старанны. Уважлівае вывучэнне матэрыялаў з’езда. Уважлівае назіранне за ростам раслін.
2. Які праяўляе ўвагу (у 2 знач.); чулы, клапатлівы. Трэба быць больш уважлівым да чалавека, хто б ён ні быў.Колас.Надзя была вельмі ўважлівая да брата, заўсёды адчувала і разумела яго перажыванні, супярэчнасці ў думках і імкненнях.Кулакоўскі.Цяпер Ніна ўжо не адыходзіла больш ад Алеся, была ўважлівай і ласкавай.Шыцік.
3. Які можа быць прыняты пад увагу; дастатковы для апраўдання. Уважлівыя прычыны. Уважлівы довад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
token
[ˈtoʊkən]1.
n.
1)
а) знак -у m., сы́мбаль -ю m.
Black is a token of mourning — чо́рны ко́лер — сы́мбаль жало́бы
б) до́вад -у m.
в) характэ́рная адзна́ка, прыкме́та f.
2) знак прыя́зьні
3) жэто́н -а m.
2.
adj.
сымбалі́чны
a token payment — сымбалі́чная пла́та
•
- by the same token
- in token of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sure
[ʃʊr]1.
adj.
1) пэ́ўны, упэ́ўнены; перакана́ны
We are sure to meet him — Мы ўпэ́ўненыя, што спатка́емся зь ім
I am sure of his guilt — Я ўпэ́ўнены, што ён вінава́ты
sure proof — бясспрэ́чны до́вад
2) пэ́ўны, надзе́йны
a sure messenger — надзе́йны паслане́ц
2.
adv., informal
напэ́ўна
•
- be sure
- make sure
- to be sure
- for sure
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
факт, ‑а, М ‑кце, м.
1. Сапраўдны, нявыдуманы выпадак, з’ява, здарэнне; тое, што адбывалася на самай справе. Падзеі, якія адбываюцца ў п’есе «Раскіданае гняздо», абапіраюцца на жыццёвыя факты.Рамановіч.// Прыклад, выпадак. [Краўчанка:] — А факты адгрузкі пустой пароды? Гэта ж усё абгрунтоўваецца .. [Берднікавым] навукова.Мікуліч.Сам факт паездкі [моладзі] на цаліну зробіць карысны ўплыў на калгаснікаў, паспрыяе ўзмацненню працоўнай актыўнасці.Дуброўскі.// Матэрыял для якога‑н. вываду, заключэння. У час вайны Даніла Мікалаевіч не аднойчы сустракаўся з фактамі, якія прывучылі яго да больш разважлівых вывадаў.Паслядовіч.Шэркас расказаў.. падрабязна і кожны свой довад пераканальна пацвердзіў фактамі.Кулакоўскі.
2. Рэальнасць, рэчаіснасць. [Доктар:] — Я рэвалюцыі чакаў і нават памагаў яе рабіць, пакуль яна не была фактам.Чорны.// Наяўнасць чаго‑н. У падмацаванне факта гэтай распусты Аленчына маці расказала некалькі прыкладаў.Колас./узнач.вык.Разм. Пра бясспрэчную ісціну. [Янукевіч:] — Нашым механізатарам цяпер ёсць чым пахваліцца — гэта факт.Хадкевіч.[Сцяпан Пятровіч:] — У мяне двое дзяцей. І што я іх люблю — факт.Ермаловіч.
3.узнач.сцвярджальнайчасціцы. Разм. Ужываецца ў значэнні: сапраўды, зразумела, бясспрэчна. [Інжынер:] — Ох, і хітр[ы] ж .. гэты Маслабоеў! Чуў, куды ён гне? Залагоджвае начальства, факт!Каршукоў.
[Ад лац. factum — зробленае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)