afield

[əˈfi:ld]

adv.

1) далёка ад до́му

far afield in foreign lands — далёка ад ха́ты ў чужы́х краёх

2) далёка ўбок

to go far afield — зьбі́цца з даро́гі

3) на по́лі бі́твы

to put an army afield — вы́весьці во́йска на по́ле бі́твы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rzadko

рэдка; нячаста;

rzadko kiedy — далёка не заўсёды; рэдка калі;

rzadko kto — мала хто; далёка не кожны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

забра́цца, -бяру́ся, -бярэ́шся, -бярэ́цца; -бяро́мся, -бераце́ся, -бяру́цца; -бяры́ся; зак.

1. Залезці куды-н. (уверх, углыб); пранікнуць.

З. на вяршыню гары.

З. пад коўдру.

З. ў чужы агарод.

2. Зайсці, заехаць куды-н. далёка.

З. на край свету.

|| незак. забіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).

1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.

І куды ён запраторыў шашкі?

2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.

З. каго-н. у глуш.

|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адда́лены, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ці адбываецца далёка; які даносіцца здалёк.

Аддаленыя вескі.

А. шум.

2. Аддзелены вялікім прамежкам часу.

Аддаленая эпоха.

3. перан. Мала падобны; які не мае непасрэднай сувязі з чым-н.

А. гібрыд.

Аддаленае падабенства.

|| наз. адда́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адда́лены entfrnt, wit entfrnt (далёка);

у адда́леныя часы́ in weit zurückliegenden Ziten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зубча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Зубчастая частка механізма, прыстасавання. Зубчатка дамкрата.

2. Няроўнасць у абрысах чаго‑н. Толькі далёка-далёка, на самым даляглядзе, ледзь прыкметна чарнела зубчатка лесу. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасі́сты, ‑ая, ‑ае.

Надзелены моцным, зычным голасам. Галасісты салавей. □ Недзе далёка-далёка спявалі галасістыя дзяўчаты. Стаховіч. // Звонкі, гучны. Галасісты баян. □ Набірае сілы песня, і нечы юначы тэнар ужо імкне ўгору, вядзе яе, звонкую, галасістую. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wide3 [waɪd] adv.

1. шыро́ка; ца́лкам;

Open the window wide, please! Адчыні акно насцеж, калі ласка!

2. далёка;

wide apart на вялі́кай адле́гласці адзі́н ад аднаго́;

wide of the truth далёка ад пра́ўды

with wide open eyes здзі́ўлена, са здзіўле́ннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

widely [ˈwaɪdli] adv.

1. шыро́ка;

widely known шырокавядо́мы;

He travelled widely. Ён шмат ездзіў.

2. далёка, на вялі́кай адле́гласці; з вялі́кімі праме́жкамі;

widely scattered раскі́даныя далёка адзі́н ад аднаго́

3. зна́чна, мо́цна;

differ widely рэ́зка разыхо́дзіцца (у поглядах, думках і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)