Разм. Нарэзваць скрылікамі. Тым часам на патэльні скваркі напомнілі пра сябе, яны пачалі сквірч[э]ць на розныя лады. Аўген заспяшаўся скрыляць бульбу.Сапрыка.Ксеня .. скрыляе скрэбеную бульбу ў гаршчок.Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
urinal
[ˈjʊrənəl]
n.
1) пісуа́р -а m. (у мужчы́нскай прыбіра́льні)
2) мужчы́нская прыбіра́льня
3) начны́гаршчо́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вазо́н, ‑а, м.
1. Дэкаратыўная пакаёвая расліна. На падаконніках стаялі вазоны: кактус, альяс і дрэўца лімона.Гурскі.Лёгкі ветрык ледзь прыкметна гойдаў фіранку, варушыў, быццам шукаў нечага, лісце вазонаў.Васілевіч.
2.Гаршчок для вырошчвання такіх раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жале́знік ’гаршчок’ (шчуч., З нар. сл., 42). Рус.наўг., пск., прыбалт.желе́зник ’коўш, кацёл’, чэш.železník, в.-луж.železnik, н.-луж.zeleznik ’тс’. З суф. ‑ік утворана ў выніку кандэнсацыі словазлучэння тыпу жалезны гаршчок. Параўн. чыгун.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Папуры́ ’музычны твор з урыўкаў розных агульнавядо мых песень, мелодый’ (ТСБМ). З рус.попурри́ ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 84), дзе з франц.potpourri, літаральна ’гнілы гаршчок’ < pot ’гаршчок’, pourrir ’гніць’, потым ’змешаная страва’ (гл. Фасмер, 3, 328).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дуница ’гаршчок’ (ст.-бел., з XVI ст.). Гл. данічка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́глік ’гаршчок’ (Мат. Гом.). Да круглік. Параўн. круг (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́нгель ’гаршчок (вялікі)’ (ельск., Мат. Гом.). З рондаль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
на́кругла, прысл.
Разм. Вакол галавы (павязаць, падстрыгчы і пад.). У адкрытым кузаве — станок, а каля яго жанчына ў камбінезоне, у чырвонай касынцы, завязанай накругла.Арабей.Цемнаватыя з іржавінкай на кончыках валасы былі падстрыжаны накругла, нібы, пад гаршчок.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гліня́ны Ton-, tönern;
гліня́ныя вы́рабы Tónwaren pl, Stéingut n -(e)s;
гліня́ны гаршчо́к Tóntopf m -(e)s, -töpfe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)