пазабудо́ўвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Забудавацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Пазабудоўваліся людзі. Пазабудоўваліся вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вяско́вец ’жыхар вёскі’ (БРС, КТС) — уласнабеларускае. Утворана пры дапамозе суф. ‑овец ад вёска (гл.). Сюды ж вяскоўка, вяскоўскі (КТС), вясковы ’сельскі’ (БРС, КТС, Яруш., Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Марскі разбойнік.

2. перан. Пра варожых лётчыкаў, якія робяць налёты на мірныя гарады і вёскі.

3. Пра ўгоншчыкаў самалётаў.

Паветраныя піраты.

4. перан. Пра таго, хто выкарыстоўвае што-н. з парушэннем аўтарскіх правоў.

|| прым. піра́цкі, -ая, -ае.

Пірацкая копія камп’ютарнай праграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

outskirts

[ˈaʊtskɜ:rts]

n., pl.

1) ускра́ек -йку m., ускра́іна f. (напр. вёскі, ле́су)

2) прадме́сьце n. (го́раду)

3) узьле́сьсе n., узьле́сак -ку m. (ускра́іна ле́су)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́каціць, -качу, -каціш, -каціць; -качаны; зак.

1. што. Коцячы, перамясціць, выдаліць.

В. бочку з падвала.

В. калёсы на двор.

2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).

На плошчу выкаціў аўтобус.

3. перан., асаб. і безас. Знішчыць агнём (разм.).

Пажар выкаціў палавіну вёскі.

◊

Выкаціць бельмы (разм., груб.) — вытарашчыць вочы.

|| незак. выко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Перамерзнуць, перазябнуць. [Сцяпан Віктаравіч:] — У самую халадэчу, вяртаючыся з вёскі, я здорава такі перакалеў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

village [ˈvɪlɪdʒ] n.

1. вёска, сяло́; мястэ́чка;

a village school вяско́вая шко́ла;

a village life вяско́вае жыццё

2. the village жыхары́ вёскі, вяско́ўцы;

The whole village came to the party. Уся вёска прыйшла на вечарыну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Па́хат ’араты’ (круп., Сл. ПЗБ). Да паха́ць (гл.). Беларускае. Другаснае (не праславянскае) аддзеяслоўнае ўтварэнне з суфіксам ‑tъ, як у слове ⁺здзіт ’муляр, будаўнік’ (адсюль назва вёскі Здзітава ў Драгічынскім р‑не).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дае́хаць, ‑еду, ‑едзеш, ‑едзе; заг. даедзь; зак.

Едучы, дабрацца да якога‑н. месца. [Лідзе] хацелася як мага хутчэй даехаць да вёскі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вятра́к, ветрака, м.

Ветраны млын. Па адзін і па другі бок вёскі стаялі ветракі, як страшыдлы, шырока раскінуўшы свае крылы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)