ягдта́ш, ‑а, м.

Паляўнічая сумка для дзічыны. А ў апошні раз [Даніла Сямёнавіч] ягдташ качак прынёс. Аношкін.

[Ням. Jagdtasche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсхатало́гія

(ад гр. eschatos = апошні + -логія)

сукупнасць рэлігійных уяўленняў пра канчатковы лёс свету і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

supreme [s(j)u:ˈpri:m] adj.

1. вышэ́йшы, вярхо́ўны;

the supreme good вышэ́йшае шча́сце, вышэ́йшае дабро́;

reign supreme непадзе́льна ўлада́рыць

2. найвялі́кшы, найважне́йшы;

supreme courage найвялі́кшая хра́брасць

3. апо́шні; максіма́льны;

at the supreme moment у апо́шні мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэсу́рс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. мн. Запасы, крыніцы чаго-н.

Харчовыя рэсурсы.

Прыродныя рэсурсы.

Працоўныя рэсурсы (частка насельніцтва краіны, здольная да працы).

2. Сродак, да якога звяртаюцца ў неабходным выпадку (кніжн.).

Выкарыстаць апошні р.

3. Тэхнічныя магчымасці чаго-н. (спец.).

Р. самалёта.

|| прым. рэсу́рсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доўг, до́ўгу і даўгу́, мн. даўгі́, даўго́ў, м.

1. Тое, што пазычана (пераважна грошы).

Вярнуць д.

2. Абавязак перад кім-н.

Яго д. — сачыць за чысцінёй.

◊

Не застацца ў даўгу ў каго — адплаціць тым самым.

Аддаць апошні доўг — развітацца з нябожчыкам; прысутнічаць пры яго пахаванні.

|| прым. даўгавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рысава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рысаваць. // Мастацтва рысаваць як прадмет навучання. Апошні ўрок — рысаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Memorial Day [məˈmɔ:riəlˌdeɪ] n. Дзень па́мяці (нацыянальнае свята ў ЗША, якое адзначаецца ў апошні панядзелак мая)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Падскро́бак ’апошні сын або дачка’ (Шат., Сл. ПЗБ, Інстр. I), ’апошні снег’ (Інстр. I), падскрэ́біш ’малы хлеб з астаткаў цеста; апошні сын або дачка’, падскрэ́буш ’саскрэбенае цеста з дзяжы, што засталося на закваску’ (Сцяшк. Сл.), падскро́бка, падскрэ́бка, пыдскрэ́бка ’маленькая булка з астаткаў цеста’ (ТС). Да падскрабаць < скрабці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надвячо́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да надвячорка. На асеннія пожні, Завяршаючы дзень, Ападае апошні Надвячоркавы цень. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deadline

[ˈdedlaɪn]

n.

1) ры́са, яку́ю не́льга пераступі́ць

2) апо́шні тэ́рмін

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)