звалачы́ сов., в разн. знач. стащи́ть; стяну́ть; (волоком — ещё) уволо́чь; (украсть — ещё) своло́чь, стяну́ть, стащи́ть, унести́;

з. мяшкі́ ў ку́чу — стащи́ть (стяну́ть) мешки́ в ку́чу;

ледзь ~лаклі́ вепрука́ з калёс — е́ле стащи́ли кабана́ с теле́ги;

з. з яго́ ко́ўдру — стащи́ть (стяну́ть) с него́ одея́ло;

зло́дзей звало́к паліто́ — вор стащи́л (стяну́л) пальто́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо

1. союз потому́ что, так как; а то, и́бо;

хадзе́м шпарчэ́й, бо зноў спо́знімся — пошли́ побыстре́е, потому́ что (а то, так как) сно́ва опозда́ем;

не прыйду́, бо няма́ ча́су — не приду́, потому́ что (так как) нет вре́мени;

2. частица разг. бишь;

як бо яго́ заву́ць? — как бишь его́ зову́т?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скасі́ць I сов., часто безл. скоси́ть, перекоси́ть;

с. во́чы — скоси́ть глаза́;

во́кны ў гэ́тым пако́і ~сі́ла — безл. о́кна в э́той ко́мнате скоси́ло (перекоси́ло)

скасі́ць II сов.

1. скоси́ть;

с. сенажа́ць — скоси́ть луг;

2. перен. скоси́ть, срази́ть; (всех, многих) перекоси́ть;

ку́ля ~сі́ла яго́ — пу́ля скоси́ла (срази́ла) его́;

3. перен. (о болезни) свали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спець I сов. спеть;

с. пе́сню — спеть пе́сню

спець II несов.

1. (становиться спелым) зреть, спеть, созрева́ть, поспева́ть;

на по́лі спе́ла жы́та — на по́ле зре́ла (спе́ла, созрева́ла, поспева́ла) рожь;

2. перен. (принимать законченную форму) зреть, созрева́ть;

у яго́ спе́ла но́вае рашэ́нне гэ́тай прабле́мы — у него́ зре́ло (созрева́ло) но́вое реше́ние э́той пробле́мы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ца́цка ж.

1. игру́шка; побряку́шка;

2. безделу́шка;

3. перен. игру́шка;

яна́ не хо́ча быць ~кай у яго́ рука́х — она́ не жела́ет быть игру́шкой в его́ рука́х;

◊ як (нібы́) ц. — как игру́шка;

даста́ць сабе́ ~ку — (о ране, болезни, неприятности) нажи́ть, схвати́ть;

знайсці́ сабе́ ц. — (о ненужном, бесполезном занятии) найти́ себе́ игру́шку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кішэ́нь ж, кішэ́ня ж Tásche f -, -n;

кішэ́нь з кла́панам Kláppentasche f; verdéckte Tásche;

фальшывая кішэ́нь imitíerte Tásche;

накладна́я кішэ́нь áufgesetzte Tásche;

◊ гэ́та мне не па кішэ́ні разм das kann ich mir nicht léisten, das ist für mich únerschwinglich;

гэ́та б’е па кішэ́ні разм das geht ins Geld;

набі́ць кішэ́нь разм sich (D) die Táschen füllen;

ён па сло́ва ў кішэ́нь не пале́зе разм ≅ er ist nicht auf den Mund gefállen, er ist nie um éine Ántwort verlégen; er ist schlágfertig;

у яго́ ве́цер гуля́е ў кішэ́ні разм er ist ábgebrannt [pléite]; er hat kein Geld;

у яго то́ўстыя кішэ́ні er hat éine Ménge Geld;

кла́сці (сабе́) ў кішэ́ню sich áneignen, in die éigene Tásche stécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́жа,

1. гл. магчы.

2. У пытальных сказах надае пытанню адценне просьбы, змякчае яго катэгарычнасць. — Шпалеркі свежыя паклалі. — Кучук павёў рукою. — Можа толькі пад густ не ўладзілі? Лобан.

3. у знач. пабочн. Можа быць, магчыма. — Ты б, можа, з’еў чаго, сынок? — запытала Цімошку матка. Колас. — У цябе, можа, шнур які знойдзецца? — запытаўся.. [Канькоў], не паварочваючыся да Даміры. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́жнасць, ‑і, ж.

Рыса характару чалавека, у якой спалучаюцца храбрасць, рашучасць, вытрымка. Міхаль Рожка быў добры і шчыры хлопец, але ў яго іншы раз не хапала мужнасці і цвёрдасці. Чарнышэвіч. // Адвага, смеласць. Сакратар ЦК КП(б) Беларусі Панцеляймон Кандрацьевіч Панамарэнка ад імя партыі і ўрада віншаваў налібоцкіх партызан і дзякаваў за мужнасць, праяўленую ў жорсткіх баях. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяшча́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мешчаніна, мяшчан (у 1 знач.). Мяшчанскае саслоўе. □ Палкоўнік паклікаў да сябе старасту мяшчанскай управы. Бядуля.

2. перан. Абмежаваны дробнаўласніцкімі інтарэсамі, уласцівы мешчаніну (у 2 знач.). Сляпая, з пустой душой, .. [Ірына] не разумела, у чым шчасце, не шукала яго, жыла як бы аблытаная павуціннем сваіх нікчэмных мяшчанскіх уяўленняў... Краўчанка.

•••

Мяшчанская драма гл. драма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагадзі́цца, ‑гаджуся, ‑годзішся, ‑годзіцца; зак.

Разм. Трапіцца, выпадкова сустрэцца. Зноў пайшла [Юля] па лесе, цяпер яшчэ больш чуйна прыслухоўваючыся да цішыні. Падумала — калі нагодзяцца паліцаі, будзе ўцякаць. У лесе не зловяць... Сачанка. // Нечакана з’явіцца перад кім‑, чым‑н. Вось ён, Алесь, зноў насваволіў.. А маці нагадзілася з поля і сваёю суровай, моцнай рукой адлупцавала яго як след. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)