подби́ть сов.

1. в разн. знач. падбі́ць;

подби́ть подмётки у боти́нок падбі́ць падно́скі да чараві́каў;

подби́ть глаз падбі́ць во́ка;

подби́ть за́йца падбі́ць за́йца;

подби́ть ору́дие падбі́ць гарма́ту;

подби́ть те́сто падбі́ць це́ста;

2. портн. падбі́ць, падшы́ць;

3. перен., разг. (на что-л.) падбі́ць; (подговорить) падбухто́рыць; см. подбива́ть;

4. (итог) прост. падбі́ць, падве́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)