вы́пагадзіцца, ‑дзіцца; безас. зак.

Аб надыходзе яснага сонечнага надвор’я. Выпагадзілася толькі пад вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднабо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае гузікі толькі па краі аднаго борта. Аднабортнае паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Толькі з двума пальцамі (па руцэ, назе, лапе). Двухпальцая рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыптагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб пісьма, зразумелы толькі для дасведчаных або разлічаны на адгадванне.

[Ад грэч. ktyptós — скрыты і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ма, ‑ы, ж.

У матэматыцы — дапаможная тэарэма, неабходная толькі для доказу іншай тэарэмы.

[Грэч. lēmma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыту́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прытульнага. Тут толькі Ігнась заўважыў усю прытульнасць пакоя. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самадзе́лкавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Самаробны. Тамаш схваціў толькі скрыпку ў самадзелкавым футарале. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзатэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Тайны, зразумелы толькі для азнаёмленых; проціл. экзатэрычны. Эзатэрычнае значэнне абраду.

[Ад грэч. esōterikos — унутраны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксклюзі́ўны

(англ. exclusive = выключны)

выключны, прадастаўлены толькі для пэўнай арганізацыі або асобы, напр. права на вытворчасць чаго-н. або на распаўсюджанне інфармацыйных матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпіфі́ты

(ад эпі- + -фіты)

расліны, якія жывуць на іншых раслінах, пераважна на ствалах і галінках дрэў, але выкарыстоўваюць іх толькі як месца пасялення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)