сустрэ́ць, ‑стрэну, ‑стрэнеш, ‑стрэне;
1. Ідучы насустрач, па дарозе спаткаць каго‑н.
2. Выйсці спаткаць, прывітаць каго‑н.; прывітаць, прыняць каго‑н.
3. Дачакацца пачатку, надыходу, з’яўлення чаго‑н.
4. Спасцігнуць каго‑н., надарыцца каму‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Кінуць што‑н. цераз каго‑, што‑н.
2. Закінуць далей, чым трэба.
3. Перамясціць, адправіць на новае месца.
4. Палажыць што‑н. упоперак чаго‑н. для пераправы, пераходу.
5.
6. і
7. Даць больш, чым патрэбна, перадаць.
8. Тое, што і перакуліць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыць, жыву, жывеш, жыве; жывём, жывяце;
1. Быць жывым, існаваць.
2.
3. Быць захопленым кім‑, чым‑н.; лічыць што‑н. галоўным у жыцці.
4. Весці той або іншы спосаб жыцця, знаходзіцца ў пэўных умовах існавання.
5. Знаходзіцца, пражываць дзе‑н.
6. Пражываць сумесна з кім‑н., сярод каго‑н.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трапяткі́, ‑ая, ‑ое.
1. Які пастаянна варушыцца, дрыжыць; дрыгатлівы.
2. Ахоплены моцным хваляваннем пад уздзеяннем якога‑н. пачуцця; усхваляваны.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фігу́ра, ‑ы,
1. Форма, абрысы чаго‑н.
2. Склад цела, знешнія абрысы, формы чалавека.
3. Чалавек (звычайна невядомы, незнаёмы ці кепска бачны).
4. Постаць чалавека або жывёлы ў скульптуры, жывапісе.
5. Комплекс рухаў пры выкананні чаго‑н. (танца, пры катанні на каньках і пад.).
6.
7. У геаметрыі — частка плоскасці, абмежаваная замкнутай лініяй, а таксама наогул сукупнасць размешчаных пэўным чынам пунктаў, ліній, паверхней і цел.
8. У шахматах — кароль, ферзь, ладдзя, слон і конь.
9. Старшая ігральная карта (туз, кароль, дама, валет).
10. Моўны зварот, стылістычны прыём, які надае мове асаблівую выразнасць.
11.
[Лац. figura — вобраз, форма.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хапі́ць, хаплю́, хо́піш, хо́піць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11. хо́піць
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыро́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае вялікія памеры ў папярочніку;
2. Свабодны па пакрою, які не прылягае да фігуры.
3. Які займае сабой вялікую прастору; вялізны.
4. Размашысты, свабодны (пра крокі, рухі і пад.).
5.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́мяць 1, ‑і,
1. Здольнасць запамінаць, захоўваць і аднаўляць у свядомасці ранейшыя ўражанні.
2. Запас уражанняў, мінулы вопыт, якія захоўваюцца ў свядомасці і могуць быць адноўлены.
3. Успамін пра каго‑, што‑н.
4. Здольнасць мысліць, разважаць, усведамляць свае ўчынкі, пачуцці; прытомнасць.
•••
па́мяць 2, ‑і,
Здольнасць электроннай машыны захоўваць і выдаваць запісаную інфармацыю, а таксама ўстройства электроннай машыны для запісу, захоўвання і выдачы інфармацыі.
памя́ць, ‑мну́, ‑мне́ш, ‑мне́; ‑мнём, ‑мняце́;
1. Зрабіць мятым; змяць.
2.
3. і
4. Тое, што і пацерці (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бок, бо́ка і бо́ку,
1.
2. Напрамак на мясцовасці.
3. Мясцовасць, краіна.
4. Месца, справа або злева ад сярэдняй лініі.
5. Прастора злева і справа.
6. Месца (мясцовасць), якое знаходзіцца на нейкай адлегласці ад чаго‑н.
7. Чалавек ці група людзей, якія супрацьстаяць другому чалавеку ці групе.
8. Састаўная частка, элемент чаго‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́праць і супро́ць,
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)