3. Замёрзлая ў паветры або на рэчах у туманнае і марознае надвор'е пара; дробны снег, пылкі снежны слой (Сіроц.Касп.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
◎ Пыш ’прысак’: колькі пышу! (слонім., Нар. лекс.), рус.пыш ’тс’, сюды, відаць, і пыш, пышь ’мякіна ад грэчкі, канапель’; параўн. таксама славен.piš ’бура, навальніца, дождж з ветрам’. Прасл.*pyšъ утворана ад *pychati ’дуць, узлятаць ад подыху’, што пацвярджае і славен.piš ’подых, дыханне’, а таксама рус.пышать ’дыхаць, рабіць уздыхі і выдыхі’, гл. Фурлан–Вязла». З, 43; Фасмер, 3, 422; іншыя фанетычныя варыянты ў рус.арл.пыс ’прысак, попел’, ярасл.пыск ’лёгкі налёт на вуглях’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pour
[pɔr]1.
v.
1) ліць (-ца)
The rain poured down — Дождж ліў як зь вядра́
2) наліва́ць
I poured the milk from the bottle — Я налі́ў малака́ з бутэ́лькі
3) informal ма́сава выхо́дзіць, валі́ць
The crowd poured out of the church — Наро́д валі́ў з царквы́
4) разьліва́ць ка́ву або́ гарба́ту гасьця́м
2.
n.
1) ліцьцё n.; наліва́ньне, разьліва́ньне n.
2) вялі́кі дождж, зале́ва, уле́ва f.
•
- it never rains but it pours
- pour forth
- pour on
- pour out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sleet
[sli:t]1.
n.
абліва́ха f., аблі́вень -ўня m., сьнег або́ град з дажджо́м
2.
v.i.
сьняжы́ць з дажджо́м
it snowed, then it sleeted; then it rained — Ішо́ў сьнег, пасьля́ сьнег з дажджо́м, а тады́ ўжо дождж
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ко́санареч., в разн. знач. ко́со; (не отвесно — ещё) накло́нно; (о взгляде — ещё) и́скоса;
дождж па́даў к. — дождь па́дал ко́со;
карці́на паве́шана к. — карти́на пове́шена ко́со;
◊ глядзе́ць к. — (на каго, што) смотре́ть ко́со (на кого, что)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намачы́ць (у чым) сов. намочи́ть (чем, в чём); смочи́ть (чем, в чём); пропита́ть (чем);
дождж ~чы́ў се́на — дождь намочи́л се́но;
н. бялі́зну — намочи́ть бельё;
н. я́блыкаў — намочи́ть я́блок;
н. ану́чу ў ма́сле — смочи́ть (пропита́ть) тря́пку ма́слом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пало́саж., в разн. знач. полоса́;
шыро́кая п. зямлі́ — широ́кая полоса́ земли́;
п. жале́за — полоса́ желе́за;
цёмная п. ле́су на гарызо́нце — тёмная полоса́ ле́са на горизо́нте;
~сы спе́ктра — по́лосы спе́ктра;
дождж прайшо́ў ~сай — дождь прошёл полосо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ме́ціцца1, мечуся, мецішся, меціцца; незак.
1.укаго-што і без дап. Цэліцца. Меціцца ў цэль.
2. Мець намер, намервацца зрабіць што‑н. Сядзібу нашу прыгледзеў сусед недалёкі, на ёй паставіць меціўся хату для зяця.Барадулін.
3.(1і2ас.неўжыв.). Намячацца. Брыгада не дайшла яшчэ да месца, дзе меціцца перашыўка палатна, як дождж лінуў нібы з вядра.Навуменка.
ме́ціцца2, меціцца; незак.
Зал.да меціць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навалачы́ся, ‑лачэцца; пр. навалокся, ‑лаклася, ‑лося; зак.
Разм.
1.Пагард. Прыйсці куды‑н. у вялікай колькасці. Рыгор з пагардай зірнуў на брата, нібы ён адзін быў вінаваты ў тым, што ў старую бацькаву хату навалакліся гэтыя паліцыянты.Сабаленка.Толькі зазелянеў [вінаград], як чорныя дні насталі: нямецка-фашысцкая нечысць навалаклася.Кавалёў.
2. Насунуўшыся, закрыць, засланіць сабою. Разам з ноччу навалакліся чорныя хмары, і пад раніцу ўліў гэтакі дождж, што.. [брызентавая накідка] не ратавала.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)