растапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Нагрэўшы, прымусіць растапіцца. Растапіць воск. □ Прыгрэе цёплае сонца, растопіць гурбы снегу. Гартны. Дождж растапіў снег, і цяпер на лёдзе стаяла падсінелая спадыспаду вада. Асіпенка. // перан. Прымусіць знікнуць, рассеяцца (пра што‑н. непрыемнае). [Маша] ўсміхнулася, але ўсмешка не растапіла халоднага неразумення і не зварухнула застылыя рысы твару. Шамякін. Крыўду на лёс і на жыццё .. [бацька] панёс ад нас назаўсёды, крыўду, якую мы, яго дзеці, павінны былі растапіць сваімі клопатамі і ўвагай. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своеасаблі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адметныя ўласцівасці, якасці, прыметы; не падобны на іншых, незвычайны, арыгінальны. Своеасаблівы почырк. Своеасаблівы характар. □ Заняпалыя вочы надавалі.. [агенту] своеасаблівы адменны выгляд. Лынькоў. Замест снегу, якога чакалі з своеасаблівай сялянскай тугою, заходні вецер прыгнаў дождж. Шамякін.

2. Які сваімі рысамі, асаблівасцямі напамінае што‑н. Галіны [кустоў] спляліся ўгары, утварылі своеасаблівы тунель. Гамолка. Своеасаблівымі цэнтрамі выхаваўчай работы сталі школьныя ленінскія музеі, залы і пакоі, якіх у рэспубліцы больш за 3,5 тысячы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seem

[si:m]

v.i.

1) здава́цца, выгляда́ць

He seemed a very old man — Ён выгляда́ў ве́льмі стары́м чалаве́кам

2)

I still seem to hear the music — Мне яшчэ́ здае́цца, што чу́ю му́зыку

it seems likely to rain — Выгляда́е, што бу́дзе дождж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dlatego

таму;

padał deszcz, dlatego wziął parasol — ішоў дождж, і таму ён узяў парасон;

dlatego też — і таму;

dlatego że — таму што;

dlatego żeby — для таго, каб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prásseln

vi

1) трашча́ць, патрэ́скваць

das Féuer prásselte im Ófen — дро́вы патрэ́сквалі ў пе́чы

2) па́даць з шу́мам

der Régen prásselt auf das Dach — дождж бубні́ць па да́ху [страсе́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

empty​2 [ˈempti] v.

1. (out) апаражня́ць;

He emptied the water out of the vase. Ён выліў з вазы ваду.

2. пусце́ць;

The streets emptied when the rain started. Вуліцы апусцелі, калі пачаўся дождж.

3. (out) эвакуі́раваць

4. (into) упада́ць (пра раку);

The Nile empties into the Mediterranean Sea. Ніл упадае ў Міжземнае мора.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vexation

[vekˈseɪʃən]

n.

1) назаля́ньне, злава́ньне n.; раздра́жненасьць f.

His face showed his vexation — На тва́ры ў яго́ вы́явілася раздражне́ньне

2) пры́красьць f.; расчарава́ньне n.

Rain on Sunday was a vexation to the children — Дождж у нядзе́лю вы́клікаў у дзяце́й расчарава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лупі́ць​I

1. (абдзіраць) (áb)schälen vt; entrínden vt (дрэва);

2. разм (моцна біць) prügeln vt, dréschen* vt;

3. (браць вялікую плату) разм übertéuern vt;

лупі́ць тры ску́ры з каго-н j-n (bis aufs Hemd) áusnehmen* [áusbeuten] vt;

лу́піць мо́цны дождж es gíeßt in Strömen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ча́сты

1. в разн. знач. ча́стый;

~тыя сустрэ́чы — ча́стые встре́чи;

ч. аго́нь — ча́стый ого́нь;

~тае дыха́нне — ча́стое дыха́ние;

2. ча́стый; густо́й; пло́тный;

ч. дождж — ча́стый дождь;

~тае сі́та — ча́стое си́то;

ч. е́льнік — ча́стый (густо́й) е́льник;

~тая агаро́джа — ча́стый (пло́тный) забо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

іглі́ца, ‑ы, ж.

1. зб. Іголкападобнае лісце хвойных дрэў і кустоў. [Яліна] моцна здрыганулася, страсянуўшы з сябе цэлы дождж ігліцы і шышак. Лынькоў. Потым пацягнула борам, які адтаў, спакойна аддаючы ў паветра водар кіславатай ігліцы, дух смалы і шышак... Ермаловіч.

2. Адзін ліст хвойных дрэў і кустоў. Дробныя ігліцы яловых лапак высахлі і асыпаліся, услаўшы дно [ш]алашоў тоўстым пухкім пластом. Колас. Моўчкі сосны старыя стаяць (Ні адна не хіснецца ігліца). Матэвушаў.

3. Разм. Папярочны драўляны брусок, якім змацоўваюцца дзвярныя дошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)