sleet

[sli:t]

1.

n.

абліва́ха f., аблі́вень -ўня m., сьнег або́ град з дажджо́м

2.

v.i.

сьняжы́ць з дажджо́м

it snowed, then it sleeted; then it rained — Ішо́ў сьнег, пасьля́ сьнег з дажджо́м, а тады́ ўжо дождж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)