ко́са нареч., в разн. знач. ко́со; (не отвесно — ещё) накло́нно; (о взгляде — ещё) и́скоса;

дождж па́даў к. — дождь па́дал ко́со;

карці́на паве́шана к. — карти́на пове́шена ко́со;

глядзе́ць к. — (на каго, што) смотре́ть ко́со (на кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)