Verbum

мато́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухавік, машына, якая ператварае які-н. від энергіі ў механічную.

Шум матораў.

|| прым. мато́рны, -ая, -ае.

М. завод.

мато́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Маторная лодка.

мато́рны¹, -ая, -ае (спец.).

Рухальны (пра псіхафізіялагічныя працэсы).

Маторная памяць.

|| наз. мато́рыка, -і, ж.

мато́рны², -ая, -ае.

1. гл. матор.

2. Які прыводзіцца ў рух маторам.

Маторная піла.

матра́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мяккая тоўстая ватовая падсцілка на ложак або прадмет такога ж прызначэння са спружынным каркасам.

|| прым. матра́цны, -ая, -ае.

матро́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флоту.

|| прым. матро́скі, -ая, -ае.

М. танец.

матро́ска, -і, ДМ -ро́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Форменная блуза матроса з вялікім адкладным каўняром спецыяльнага крою, а таксама жаночая або дзіцячая блуза такога ж крою.

2. Тое, што і бесказырка.

матро́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Размаляваная драўляная лялька, у якую ўстаўляюцца такія ж лялькі меншага памеру.

ма́трыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж. (спец.).

1. Увагнутая частка друкарскай формы, у якой атрымліваюць шрыфты.

Свінцовая м.

Пластмасавая м.

2. У матэматыцы: сістэма якіх-н. элементаў, размешчаных у выглядзе прамавугольнай табліцы.

3. Узор, штамп, форма ў серыйнай вытворчасці аб’ектаў мастацтва і тэхнікі.

|| прым. ма́трычны, -ая, -ае.

М. прэс.

М. цэх.

матрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго-н.

М. набор.

|| зак. таксама заматрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. матрыцава́нне, -я, н.