ці, злучн. і часціца.

1. злучн. размеркавальны. Ужываецца для супастаўлення членаў сказа і сказаў, якія па сваім значэнні з’яўляюцца аднолькава магчымымі ці раўназначнымі, указваючы на выбар аднаго з іх. Мы аддана служылі і не варажылі, Скосіць нас смерць ці не скосіць. Панчанка. Рана ці позна, позна ці рана высахнуць слёзы, загоіцца рана. Вярцінскі. Я люблю слухаць Дарафея Сцяпанавіча. Асабліва яго паляўнічыя ці рыбацкія апавяданні. Паслядовіч. // З адценнем дапушчэння магчымасці аднаго з членаў сказа. Па-над Прыпяццю між лясоў, пяскоў і балот туліцца невялічкая вёсачка, хат можа так трыццаць ці сорак. Колас. [Граніца] праходзіла за дзве ці тры гадзіны хады на ўсход ад вёскі. Брыль.

2. злучн. размеркавальна-пералічальны. Аб’ядноўвае члены сказа і сказы пры пералічэнні. Ці буду я ў шчасці, ці буду я ў смутку, Ці буду ў вялікай бядзе — Цябе на часінку, цябе на мінутку Нідзе не забуду, нідзе. Бялевіч.

3. Уваходзіць у склад паўторнага пералічальна-размеркавальнага злучніка «ці то..., ці то». Тое, што і то ​1 (у 2 знач.).

4. злучн. далучальны. Ужываецца для далучэння членаў сказа і сказаў з заўвагамі дадатковага характару. Бруно Шмульке, ці, як клікалі яго за вочы, Брунька-Шмунька, быў ціхім, непрыкметным чалавекам, негаваркім. Лынькоў. Бурыя, пад колер зямлі, берагавыя ластаўкі, ці, як іх яшчэ называюць, беражанкі, спрытна вывіваліся над вадой. Пальчэўскі.

5. злучн. падпарадкавальны. Ужываецца пры даданых сказах з ускосным пытаннем. [Пашка:] — Слухай, ці не знойдзецца ў цябе чаго ад бяссонніцы? Паўлаў. Толькі ў калідоры Надзя падумала, ці не збіраецца Сашка выступаць у канцэрце. Гроднеў. У Льва Раманавіча, помніцца, варухнулася сумненне, ці варта высяляць Сапуна. Асіпенка.

6. часціца пытальная. Узмацняе пытальны характар. [Гена:] Нязручна поначы ісці да чужых людзей... Гасцініца... Ці будзе там месца? Арабей. Дзе ж, дарога ты другая? Я стаю адзін, адзін, Ноч вакол ляжыць глухая... Ці ж то свет сышоўся ў клін? Колас. // З асобнымі прыслоўямі, назоўнікамі, займеннікамі, часціцамі ўтварае спалучэнні са значэннем сумнення, няўпэўненасці, нерашучасці, здзіўлення. Страху ў мяне цяпер як і не было. Ці мо проста не было калі думаць пра яго? Якімовіч. Пайшоў я зранку ў свой горад, бо ведаў, што ўдзень наўрад ці ўбачыш каго дома з блізкіх знаёмых. Кулакоўскі. — Ты што гэта, на Месяц ляцець сабралася, ці што? Гэтулькі пакункаў! — здзівіўся дзед, які зайшоў на кухню. Гарбук.

•••

Так ці інакш (іначай) гл. так.

Ці доўга, ці коратка гл. доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stand

[stænd]

1.

v.i. stood, standing

1) стая́ць

2) устава́ць

He stood when she entered the room — Ён уста́ў, калі́ яна́ ўвайшла́ ў пако́й

3) стая́ць за што

to stand for fair play — стая́ць за справядлі́вы падыхо́д

4) трыва́ць; зно́сіць; цярпе́ць

Some plants cannot stand cold — Некато́рыя расьлі́ны ня мо́гуць перано́сіць хо́ладу

5) дзе́яць, застава́цца ў сі́ле

the law still stands — зако́н яшчэ́ ў сі́ле

2.

v.t.

ста́віць

Stand the box here — Паста́ў скры́нку сюды́

3.

n.

1) стая́ньне n.

2) спыне́ньне n., прыпы́нак -ку m.

to bring to a stand — спыні́ць, затрыма́ць

3) супраці́ў -ву m.

to take a stand against — даць супраці́ў, супраці́віцца

4) прыпы́нак -ку m. (вандро́ўнага тэа́тру)

a one-night stand — прыпы́нак для аднаго́ спэкта́клю

5) ме́сца n.; пазы́цыя f.

6) пункт гле́джаньня, гле́дзішча n., пагля́д -у m.

7) стая́нка f.

a stand for taxis or a taxi stand — стая́нка таксі́

8) кіёск, стэнд -а m., падста́ўка, этажэ́рка f.

9) ні́ва, ураджа́й на ко́рані

a good stand of wheat — густа́я ні́ва пшані́цы

10)

а) трыбу́на f.

б) пульт -а m.

conductor’s stand — дырыге́нцкі пульт

to stand by one’s promise — датрыма́ць абяца́ньне

в) быць напагато́ве

•

- stand for

- stand in

- stand on

- stand out

- stand up

- stand up for

- stand up to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ву́жар

1. Выпаленае месца ў лесе, на балоце (Стол.).

2. Яма ад выгаралага торфу і травы (Палессе Талст.). Тое ж вужары́на (Сал., Палессе Талст.).

□ ур. Падву́жар (поле, лес) каля в. Кароцічы Стол.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

глыбіня́

1. Глыбокае месца ў рацэ, возеры; бездань (БРС). Тое ж глыб (БРС), глыбачы́нь, глыбачыня́, глыбе́ж, глыбі́ж, глыбічына́, глыбічыня́, глыбакі́нь, глыбакіня́ (Слаўг.), глыбіна́ (Кап., Маладз., Слаўг.).

2. Яма, выбітая вадой (Ст.-дар.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ез Перагародка на рацэ, возеры і затоцы ў вузкім месцы для лоўлі рыбы або для закрыцця пераходу рыбе з аднаго месца ў другое (БРС). Тое ж заездкі (Расія, т. 9, стар. 274).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

заго́р'е

1. Месца каля гары, абшар па той бок гары, узгорка ці ўзвышша (Слаўг.).

2. Перадгор'е, спадзісты схіл гары (Слаўг.). Тое ж загорря, загорычча, папаўзгорря, папаўззагорря, паназагор'е (Слаўг.).

□ ур. Загор'е (балота) Сал.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ноў

1. Новае поле, дзе раней былі кусты, лес; цаліна; нанава ўзараная цаліна (Лёзн., Слаўг.). Тое ж ноўка (Краснап. Бяльк).

2. Новае месца пасялення (Слаўг.).

3. Новы ўраджай (Слаўг.).

□ в. Ноў Лёзн.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падазе́р'е Месца каля возера (Слаўг.).

□ в. Падазер'е (1827 ЦДГА БССР, ф. 2349, воп. 1, адз. зах. 4, л. 157), а цяпер вуліца ў в. Шаламы́ Слаўг., ур. Падазер'е або х. Андрэеўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падво́р'е

1. Месца, дзе быў двор; дворышча (БРС). Тое ж панадворышча (Нясв.), падворычча, подвар'е, падвор'іка, падвор'ішча (Слаўг.), падворріка (Слаўг., Смален. Дабр.), падворышча (Рэч.), панадворак (БРС).

2. Заезны дом, двор (Віл. Гільт., 273).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

расцяро́ба

1. Аблога, зарослая кустамі, драбналессем (Слаўг., Смален. Дабр.).

2. Месца, дзе высечаны лес, але яшчэ нераспрацаванае пад поле (Смален. Дабр.), зарослае хмызняком (Бял. Матэр., Слаўг.). Тое ж расцяробы (Слаўг., Хоц. Бяльк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)