шапта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаптаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. [Яраш:] — Хвіліначку, сябры. Сумнавата робіцца за нашым сталом. Сепаратныя размовы, шаптанне... Давайце паспрабуем пагаварыць калектыўна. Шамякін. Я люблю ўсходы нашых палеткаў І спавітыя ў зелень лугі, І шум бору пануры, глухі, І шаптанне крынічнае ўлетку. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасце́нне, ‑я, н.

Абл. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шасцець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Свісту не чуваць, а толькі ціхае, амаль нячутнае шасценне ў перапынку паміж выбухамі. Навуменка. Пераможнаю радасцю гучаць жалезныя колы вагонаў, і гэтае гучанне падхоплівае зарэччы, чарот, ператвараючы яго ў цэлую мяцеліцу адрывістага смеху-шасцення. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́рханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шорхаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. У празрыстай цішыні быў выразна чуваць кожны гук, і сярод іх — соннае крумканне жаб у сажалках, фырканне каня і шорханне колаў па вільготным скошаным лузе. Сіўцоў. Мокры жвір з мяккім шорханнем умінаўся пад ботамі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпаклёўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпакляваць.

2. Замазка, якой пакрываюць паверхню; слой гэтай замазкі, нанесены на якую‑н. паверхню. Расказаў [Сіманенка] пра шпаклёўку і пемзу, пра іх прызначэнне ў малярнай справе, некалькі разоў знарок паўтарыў, што фарба наносіцца на паверхню сцен паралельна столі. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчабята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шчабятаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. З вясёлым шчабятаннем залятала сюды пара ластавачак, аблюбаваўшых сабе месца для гняздзечка, і парушала гэтую маўклівасць сялянскага зацішку. Колас. Нідзе не чуваць было ні музыкі, ні спеваў, ні вясёлага шчабятання дзяцей, ні юнацкага смеху. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подве́ргнутый падве́ргнуты; однако лучше переводить (и чаще так и переводится) прич. от других белорусских соответствий глаг. подвергнуть (см. подве́ргнуть, подверга́ть);

подве́ргнутый бомбардиро́вке падве́ргнуты бамбардзіро́ўцы, бамбардзірава́ны;

подве́ргнутый наказа́нию пакара́ны;

подве́ргнутый обсужде́нию абмеркава́ны, паста́ўлены на абмеркава́нне;

подве́ргнутый осмо́тру паста́ўлены на агля́д, агле́джаны;

подве́ргнутый кри́тике пакрытыкава́ны, раскрытыкава́ны;

подве́ргнутый испыта́нию узя́ты на выпрабава́нне, паста́ўлены на (пад) выпрабава́нне;

подве́ргнутый сомне́нию узя́ты пад сумне́нне;

подве́ргнутый штра́фу аштрафава́ны;

подве́ргнутый де́йствию све́та паста́ўлены пад дзе́янне святла́;

подве́ргнутый допро́су дапыта́ны;

подве́ргнутый заключе́нию зняво́лены;

подве́ргнутый опа́сности паста́ўлены пад небяспе́ку;

подве́ргнутый опера́ции аперы́раваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вызначэ́нне н

1. (дзеянне) Bestímmung f -, -en, Féstsetzung f -, -en, Féststellung f -, -en;

вызначэ́нне цаны́ die Féstsetzung des Préises, Préisgebung f ;

вызначэ́нне страт Schádensermittlung f -;

2. (фармулёўка) Defïnitión f -, -en;

вызначэ́нне паня́цця Begríffsbestimmung f -, -en;

3. юрыд Beschlúss m -es, -schlüsse, Ríchterspruch m -(e)s, -sprüche, Réchtsspruch m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

папаўне́нне н

1. Ergänzung f -, -en, Áuffüllung f -, -en; Erwéiterung f -, -en (пашырэнне);

папаўне́нне ка́сы Kássenauffüllung f;

папаўне́нне гардэро́ба die Ernéuerung der Garderóbe;

2. вайск (дзеянне) Áuffüllung f, Ergänzung f;

папаўне́нне боепрыпа́самі Áuffüllung der Munitión;

папаўне́нне гару́чым Áuftanken n -s;

папаўне́нне людзьмі́ personélle Áuffüllung [Ergänzung];

но́вае папаўне́нне Verstärkung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

узбуджэ́нне н

1. (дзеянне) Réizung f -, -en, Ánregung f -, -en; Áufreizung f, Áufwiegelung f -, -en, Áufstachelung f -, -en (супраць каго-н);

узбуджэ́нн крыміна́льнай спра́вы die Éinleitung éines Stráfverfahrens;

2. (стан) Errégung f -, -en, Áufregung f -, -en, Errégtheit f -, -en;

быць у мо́цным узбуджэ́нні in héftiger Errégung sein, áufgeregt [héftig errégt] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пабудо́ва ж

1. (дзеянне) Báuen n -s, Bau m -(e)s; Erríchtung f -, -en;

2. (структура) Struktúr f-, -en, Bíldung f -, -en;

пабудо́ва ска́за Sátzbildung f; Sátzbau m;

3. (будынак) Bau m -(e)s, -ten, Gebäude n -es, -;

жыла́я пабудо́ва Wóhngebäude n;

прамысло́вая пабудо́ва industri¦élle Ánlage; Industríegebäude n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)