крэп, крэпу, м.

1. Шаўковая або шарсцяная тканіна з шурпатай паверхняй, вытканай асобым чынам.

2. Празрыстая гафрыраваная тканіна чорнага колеру, а таксама жалобная павязка з яе.

[Фр. crêpe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маэ́стра, нескл., м.

1. Ганаровая назва выдатнага кампазітара, музыканта або іншай творчай асобы.

2. Званне, якое прысвойваецца за мяжой выдатным шахматыстам. // Асоба, якая носіць гэта званне.

[Іт. maestro — настаўнік, майстар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медэля́нскі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: медэлянскія сабакі або медэлянская парода сабак — парода буйных паляўнічых сабак, якія паходзяць з паўночнай Італіі і выкарыстоўваюцца для палявання на мядзведзяў.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металакера́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Матэрыял або вырабы, атрыманыя з металічнага парашку шляхам прасавання пад ціскам і спякання пры высокай тэмпературы; атрыманне вырабаў такім шляхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрааргані́зм, ‑а, м.

Нябачны простым вокам раслінны або жывёльны арганізм. Па думцы многіх вучоных, якая зараз не выклікае пярэчанняў, піянерамі жыцця на Зямлі былі мікраарганізмы. «Беларусь».

[Ад грэч. mikrós — маленькі і арганізм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мушмула́, ‑ы, ж.

1. Невялікае пладовае дрэўца або кусты сямейства ружакветных з мучністымі салодкімі ці кісла-салодкімі пладамі, прыгоднымі для ежы.

2. зб. Плады гэтай расліны.

[Тур. musmula.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накама́рнік, ‑а, м.

Сетка або мяшок для аховы ад камароў. Працаваць у накамарніках. □ Хадзіць.. [у тайзе] можна толькі ў накамарніках — марлевых сетках, якія закрываюць твар і шыю. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрасо́ўваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прасунуць куды‑н. або праз што‑н. вялікую колькасць чаго‑н.

напрасо́ўваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абмазаць чым‑н., у што‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмазваць сцены глінай. Паабмазваць рукі ў сажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабсма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абсмаліць ​1 у многіх месцах; абсмаліць ​1 усё, многае або ўсіх, многіх. Паабсмальваць бакі кажуха ля агню. Паабсмальваць свіней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)