пакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.
1. што. Прымусіць каціцца.
П. бервяно.
2. Хутка паехаць, адправіцца куды-н. (разм.).
Машына пакаціла ў бок горада.
Яны пакацілі на поўдзень.
3. каго-што. Паваліць, прымусіць упасці (разм.).
Ён пакаціў мяне на зямлю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
збожжапу́льт, ‑а, М ‑льце, м.
Машына для ачысткі і сартавання, а таксама для перагрузкі і сушкі збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зерняпу́льт, ‑а, М ‑льце, м.
Машына для ачысткі і сарціроўкі, а таксама для перагрузкі і сушкі зерня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загру́зчык, ‑а, м.
1. Рабочы, заняты загрузкай домны, плавільнай печы і пад.
2. Загрузачны апарат або машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бавоўнапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прадзення бавоўны. Бавоўнапрадзільная вытворчасць. // Прызначаны для прадзення бавоўны. Бавоўнапрадзільная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адса́дачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які служыць для аддзялення карысных выкапняў ад пустых народ шляхам адсадкі. Адсадачная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каменедрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Машына для драблення камення і інш. горных парод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесацяга́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Машына для выцягвання з вады і перамяшчэння бярвення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікрарухаві́к, ‑а, м.
Машына малых памераў і магутнасці, якая пераўтварае якую‑н. энергію ў механічную. Рэактыўны мікрарухавік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набі́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да набіўкі; які служыць, прызначаны для набіўкі. Набівачная машына. Набівачны матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)