падве́траны, ‑ая, ‑ае.

Процілеглы таму, куды дзьме вецер, закрыты ад ветру. Відаць было, як трывожыўся бусел: ён тупаў па краёчку з падветранага боку і прыціскаў галінкі да сцяны. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгусці́ся, ‑гудуся, ‑гудзешся, ‑гудзецца; ‑гудзёмся, ‑гудзяцеся; пр. разгуўся, ‑гулася, ‑гулося; зак.

Разм. Пачаць гусці, не перастаючы. А вецер разгуўся, дзьме ў тысячы груб, А хвалі, што горы няйначай... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да раздзьмуць, разадзьмуць.

2. Разм. Павевам калыхаць, адводзіць, разносіць. Сустрэчны вецер раздзімаў пасмы.. [Палініных] русых валасоў, якія вылезлі з-пад сіняй шапачкі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сняжы́сты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Снежны (у 1 знач.). [Мароз:] — Іду я, сняжысты, ўсясільны, Па сцежках-пуцінах пустых. Купала. Зазвініць Вясёлы ў голлі вецер, З вішань Атрасе сняжысты рой. І. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцюдзёна, безас. у знач. вык.

Разм. Пра нізкую тэмпературу паветра. Ля кручы было сцюдзёна, дзьмуў золкі вецер. Быкаў. Віхор пачаў круціць, Маланка заіграла — І сцюдзёна і жудасна зрабілася. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшале́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і ашалелы. Вецер сшалелы разбягаецца ў полі, [захоплівае] цэлыя горы снегу, нясе іх і, наляцеўшы на адзінокую ў полі хатку, закідвае яе снегам. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фён, ‑у, м.

Цёплы і сухі вецер, які дзьме з гор у даліну. Падзьмуў фён, і ў небе з-за гор выплыў ускудлачаны акраек хмары — хутка пасоўваўся дождж. Быкаў.

[Ням. Föhn ад лац. favonius — цёплы заходні вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зефі́р

(фр. zéphyr, ад гр. zephyros = заходні вецер)

1) паэт. цёплы лёгкі ветрык;

2) тонкая баваўняная тканіна;

3) сорт лёгкай фруктовай пасцілы круглай формы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

brisk [brɪsk] adj.

1. жва́вы, шпа́ркі;

a brisk demand вялі́кі по́пыт;

a brisk fire я́ркі аго́нь;

at a brisk pace ху́ткімі кро́камі

2. све́жы (пра паветра); мо́цны (пра вецер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drain​1 [dreɪn] n.

1. вадасцёк

2. pl. drains каналіза́цыя

♦

go down the drain BrE, infml быць ма́рна стра́чаным;

throw money down the drain кі́даць гро́шы на ве́цер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)