велічыня́ ж.

1. (памер) Größe f -, -n;

другі́ паво́дле велічыні́ der zwéitgrößte;

у натура́льную велічыню́ іn Lébensgröße (пра чалавека); in natürlicher Größe (аб другіх аб’ектах);

2. матэм., фіз., тэх. Größe f -, -n, Wert m -(e)s, -е;

зада́дзеная велічын Sóllwert m, Sóllgröße f -;

3. перан. (пра чалавека) Größe f -, -n;

літарату́рная велічын literárische Größe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падсадзіць (у 2, 3 знач.).

2. Тое, што і падсада. [Вялікі роў] густа зарос лесам і маладой падсадкай, кустамі і травой. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падця́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падцягнуць (у 1 знач.).

2. толькі мн. (падця́жкі, ‑жак). Дзве змацаваныя, звычайна прарызіненыя, перакінутыя цераз плечы тасьмы для падтрымання штаноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нікеліро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нікеліраваць.

2. Слой нікелю на металічных вырабах. За печчу — жалезны ложак. Нікеліроўка абгарэла, і ложак быў сіне-чорны. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагульне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падагульняць — падагуліць.

2. Вынік чаго‑н., вывады. Маралі, якімі заканчваюцца байкі, часта бываюць не абагульненнем ці хлёсткім падагульненнем, а звычайным растлумачэннем. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напіса́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. напісаць.

2. Форма літары на пісьме. Напісанне літары «н».

3. Перадача на пісьме слоў, складоў, гукаў. Рознае напісанне слова. Дапусціць дваякае напісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насле́даванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наследаваць.

2. Твор, выкананы па якому‑н. узору. Ёсць у Я. Купалы творы, якія сведчаць аб творчым наследаванні матывам А. Міцкевіча. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахіле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нахіляць — нахіліць.

2. Тое, што і нахіл (у 4 знач.). Дзед меў да сецей нахіленне, А вудзіць — не: не меў цярпення. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтраліза́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нейтралізаваць (у 1 знач.). Нейтралізацыя тэрыторыі.

2. Хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння кіслот з асновамі, у выніку якой утвараюцца солі і раствор набывае нейтральны характар.

[Фр. neutralisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прысаджваць — прысадзіць (у 1, 3 знач.).

2. Р мн. ‑дак. Дадатковыя матэрыялы, якія ўводзяцца ў плавільную печ у працэсе плаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)