вя́ленне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. вяліць.

вяле́нне, ‑я, н.

Разм. Загад, распараджэнне. Праз Тэклю Марта перадала Зосі вяленне ехаць зябліць папар. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)