1. Якому ўласцівы фізічны спрыт; лоўкі, умелы, паваротлівы ў рабоце.
Ён быў с., здольны да ўсякай работы.
Спрытныя рукі ўсё зробяць.
2. Які знаходзіць выхад з любога становішча, прадпрымальны, кемлівы, знаходлівы.
С. арганізатар.
3. Зграбны, прыгожага аблічча, стройнага складу.
С. хлопец.
4. Зручны для карыстання (пра рэчы, прылады; разм.).
Спрытная лапата.
|| наз.спры́тнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
paw1[pɔ:]n.
1. ла́па;
a lion’s paw (і)льві́ная ла́па
2.infml рука́;
Paws off!Рукі прэч!;
Take your filthy paws off me! Прымі ад мяне свае брудныя лапы!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
script[skrɪpt]n.
1. сцэнары́й
2. ру́капіс
3. шрыфт;
Gothic script гаты́чны шрыфт;
Cyrillic script кіры́ліца;
in script напі́санае ад рукі́;
in the phonetic script у фанеты́чнай транскры́пцыі
3.comput. скрыпт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tell of
сьве́дчыць, быць пака́зьнікам чаго́
His hard hands told of physical labor — Яго́ныя цьвёрдыя ру́кі сьве́дчылі пра фізы́чную пра́цу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вы́прастаць (БРС, Нас., Бяльк., Касп., Шат., Гарэц., Др.-Падб., Мядзв.). Рус.вы́простать, укр.ви́простати. Ад просты (Праабражэнскі, 2, 134; Фасмер, 3, 146). Шанскі (1, В, 229) утварае ад рус.проста́ть ’апаражняць, апрастаць’, але семантыка дзеяслова (выпрамляць, распрамляць, вызваляць рукі, крылы) хутчэй сведчыць аб сувязі з адным з першасных значэнняў прыметніка просты ’прамы, адкрыты, вольны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́кса1 ’кукла, валасы, завучаныя на патыліцы’ (ТСБМ, Бяльк., Мат. АС, Янк. II). Кантамінацыя кукла (гл.) і кукса2 (гл.).
Пульсэ́тка ’цёплы рукаўчык, манжэта, нацэўнік, напульснік’ (ТСБМ; Сл. рэг. лекс.; ашм., Стан.), ’своеасаблівы ўзор вязання, якое моцна расцягваецца; гэтым узорам пачынаюць вязаць шкарпэткі, рукавіцы’ (маладз., Янк. Мат.; Жд. 1), pulzétki ’трыкатажны выраб з цёплых нітак, што надзяваюць на цэўкі рук’ (Варл.). Запазычана з польск.pulsetka ’тс’, ад puls ’пульс; цэўка рукі, дзе адчуваецца пульс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раскі́нуццаразм.
1. (легчы, раскінуўшы рукі, ногі) sich áusstrecken, sich der Länge nach hínwerfen*;
2. (далёка разлегчыся) sich áusdehnen; áusgedehnt [híngebreitet] líegen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дубяне́ць erstárren vi (s), sich verhärten, steif [hart, fest] wérden;
ад хо́ладу дубяне́лі ру́кі і но́гі vor Kälte wúrden Hände und Füße steif
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
«ГАРЭ́ЛКА»,
бел.нар. гульня. Удзельнікі (колькасць не абмежаваная, але патрэбны няцотны лік) становяцца парамі ў адну калону. Хто застаўся без пары — вядучы. Ён ідзе ўперадзе калоны і прыгаворвае: «Гары, гары масла, каб не згасла. Званы звіняць, птушкі ляцяць. Апошнія ўздагон!». Пры слове «ўздагон» апошняя пара павінна выбегчы ўперад і ўзяцца за рукі. Вядучы стараецца іх апярэдзіць і схапіць каго-н. за руку. Хто застаецца адзін (без пары), становіцца вядучым, і гульня працягваецца.