дыве́рсія
(ням. Diversion, ад лац. diversio = адхіленне)
1) накіраванае на паслабленне дзяржавы дзеянне падрыўнога характару з боку агентаў іншай дзяржавы або класава варожых арганізацый, што выражаецца ў вывядзенні са строю аб’екта ваеннага або гаспадарчага значэння;
2) ваенная аперацыя, якая праводзіцца, каб адцягнуць увагу праціўніка ад месца нанясення галоўнага ўдару;
3) перан. правакацыйная прапаганда сродкамі масавай інфармацыі з мэтай дэзарыентацыі насельніцтва пэўнай краіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
забеспячэ́нне н
1. (дзеянне) Sícherstellung f -, -en; Versórgung f -, -en;
забеспячэ́нне ўсеагу́льнага мі́ру die Sícherung des állgemeinen Fríedens;
сацыя́льнае забеспячэ́нне Soziálfürsorge f -; soziále Ábsicherung;
2. (сродкі для жыцця) Existénzgrundlage f -;
3. (гарантыя) Garantíe f -, -í¦en, Sícherstellung f -, Sícherung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зара́дка ж
1. (дзеянне) Láden n -s;
зара́дка акумуля́тара das Láden des Akkumulátors;
2. спарт Túrnübung f -, -en, Gymnástik f -;
ра́нішняя зара́дка Mórgengymnastik f -, Frühsport m -(e)s;
3. перан Áufmunterung f -, -en;
атрыма́ць до́брую зара́дку néue Energíe schöpfen [tánken]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
злом м
1. (дзеянне) Ábbruch m -(e)s; Níederreißen n -s, Ábtragen n -s;
купля́ць на злом auf Ábbruch káufen;
2. (месца пералому) Brúchstelle f -, -n;
3. (звіліна) Krümmung f -, -en, Bíegung f -, -en; Knick m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зма́зка ж
1. (дзеянне) Schmíeren n -s, Schmíerung f -, Éinschmieren n -s; Éinfetten n -s (тлушчам); Éinölen n -s (алеем);
2. (рэчыва) Schmíermittel n -s, -;
ва́дкая зма́зка Schmíeröl n -(e)s, -e;
густа́я зма́зка Schmíerfett n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
здра́да, ‑ы, М ‑дзе, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. здраджваць — здрадзіць (у 1 знач.); вераломства. А калі б я парушыў прысягу, Гнеў сяброў хай мяне не міне, Хай ад рук партызанаў я лягу, Пакарайце за здраду мяне. Астрэйка.
2. Дзеянне паводле дзеясл. здраджваць — здрадзіць (у 2 знач.). Здрада ідэалам. □ Як самае нікчэмнае падзенне, народная мудрасць асуджае здраду звычаям свайго народа. Шкраба. // Парушэнне сямейнай вернасці, вернасці ў каханні. Урэшце рэшт скончылася тым, што дзяўчына знайшла больш уважлівага хлопца і вышла замуж. Андрэй балюча перажываў здраду. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрэагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.
Выявіць свае адносіны да чаго‑н., адказаць пэўным чынам на тое ці іншае дзеянне. [Шыковіча] узлавала.., што капітан ніяк не зрэагаваў на тое, як ён скончыў сваю працу. Нават не ўзняў галавы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпарэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выпарвацца — выпарыцца (у 1 знач.).
2. звычайна мн. (выпарэ́нні, ‑яў). Газападобнае рэчыва, якое ўтварылася ў выніку выпарвання чаго‑н. Валотныя выпарэнні. □ Пахла дымам, смоллю, настоенымі густымі выпарэннямі сасновага бору. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́тачка 1, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выточваць — вытачыць.
вы́тачка 2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Унутраная складка або шво, з дапамогай якіх падганяюць адзенне да фігуры. Вытачка па таліі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамешваць — дамяшаць (у 2 знач.).
2. Р мн. ‑шак. Тое, што дамешана, прыбаўлена да чаго‑н. Чырвонаруды пласт быў роўны і чысты ад старонніх дамешак. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)