гіга́нт

‘што-н. вялікіх памераў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіга́нт гіга́нты
Р. гіга́нта гіга́нтаў
Д. гіга́нту гіга́нтам
В. гіга́нт гіга́нты
Т. гіга́нтам гіга́нтамі
М. гіга́нце гіга́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́ршынец

‘тое, што з'явілася першым’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пе́ршынец пе́ршынцы
Р. пе́ршынца пе́ршынцаў
Д. пе́ршынцу пе́ршынцам
В. пе́ршынец пе́ршынцы
Т. пе́ршынцам пе́ршынцамі
М. пе́ршынцы пе́ршынцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкле́йка

‘тое, што прыклеена’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыкле́йка прыкле́йкі
Р. прыкле́йкі прыкле́ек
Д. прыкле́йцы прыкле́йкам
В. прыкле́йку прыкле́йкі
Т. прыкле́йкай
прыкле́йкаю		 прыкле́йкамі
М. прыкле́йцы прыкле́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыклё́пка

‘тое, што прыкляпана’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыклё́пка прыклё́пкі
Р. прыклё́пкі прыклё́пак
Д. прыклё́пцы прыклё́пкам
В. прыклё́пку прыклё́пкі
Т. прыклё́пкай
прыклё́пкаю		 прыклё́пкамі
М. прыклё́пцы прыклё́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укле́йка

‘што-н. уклеенае’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. укле́йка укле́йкі
Р. укле́йкі укле́ек
Д. укле́йцы укле́йкам
В. укле́йку укле́йкі
Т. укле́йкай
укле́йкаю		 укле́йкамі
М. укле́йцы укле́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уста́ўка

‘тое, што ўстаўлена’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уста́ўка уста́ўкі
Р. уста́ўкі уста́вак
Д. уста́ўцы уста́ўкам
В. уста́ўку уста́ўкі
Т. уста́ўкай
уста́ўкаю		 уста́ўкамі
М. уста́ўцы уста́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падаспява́ць

‘падаспяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падаспява́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. падаспява́ла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрожа́щий

1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;

2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;

дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;

дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;

дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

реша́ющий

1. прич. які́ (што) раша́е; які́ (што) выраша́е; які́ (што) канча́е; см. реша́ть​ 1—3;

2. прил. раша́ючы; выраша́льны;

реша́ющая побе́да раша́ючая перамо́га;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наводя́щий

1. прич. які́ (што) наво́дзіць, які́ (што) наганя́е; см. наводи́ть;

2. прил. навадны́;

наводя́щий вопро́с навадно́е пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)