прыклё́пка

‘тое, што прыкляпана’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыклё́пка прыклё́пкі
Р. прыклё́пкі прыклё́пак
Д. прыклё́пцы прыклё́пкам
В. прыклё́пку прыклё́пкі
Т. прыклё́пкай
прыклё́пкаю		 прыклё́пкамі
М. прыклё́пцы прыклё́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)