Verbum

нашука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго (разм.).

Патраціць многа часу на пошукі каго-, чаго-н.

Нашукаліся дзяцей у лесе.

наму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго.

1. Многа, доўга памучыць каго-н., прынесці многа гора, мук.

2. Вельмі стаміць.

напрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; зак., каго (разм.).

Наклікаць, запрасіць вялікую колькасць каго-н.

Н. гасцей.

|| незак. напро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

насме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго-, чаго-н., высмейванне каго-, чаго-н.

закаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго ў каго (разм.).

Абудзіць у кім-н. пачуццё кахання да сябе.

З. у сябе.

абхітры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; зак., каго-што.

Перамагчы каго-н. хітрасцю, перахітрыць.

Усё ж ён абхітрыў мяне.

пакалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ыха́ны; зак., каго-што.

Правесці некаторы час, калышучы каго-, што-н.

П. дзіця на арэлях.

панасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Наслаць¹, прыслаць вялікую колькасць каго-, чаго-н.

П. людзей на рамонт дарогі.

пасяга́нне, -я, н. (кніжн.).

Спроба зрабіць замах на каго-, што-н., пазбавіць каго-н. чаго-н.

П. на чужую маёмасць.

паўшчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Пажурыць, падакараць каго-н. з выхаваўчай мэтай.

Панас паўшчуваў сына за паводзіны ў школе.