пано́даць

‘памучыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пано́даю пано́даем
2-я ас. пано́даеш пано́даеце
3-я ас. пано́дае пано́даюць
Прошлы час
м. пано́даў пано́далі
ж. пано́дала
н. пано́дала
Загадны лад
2-я ас. пано́дай пано́дайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пано́даўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)