пашлю́біць

‘павянчаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашлю́блю пашлю́бім
2-я ас. пашлю́біш пашлю́біце
3-я ас. пашлю́біць пашлю́бяць
Прошлы час
м. пашлю́біў пашлю́білі
ж. пашлю́біла
н. пашлю́біла
Загадны лад
2-я ас. пашлю́б пашлю́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашлю́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)