пераспрэ́чыць

‘пераспрэчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераспрэ́чу пераспрэ́чым
2-я ас. пераспрэ́чыш пераспрэ́чыце
3-я ас. пераспрэ́чыць пераспрэ́чаць
Прошлы час
м. пераспрэ́чыў пераспрэ́чылі
ж. пераспрэ́чыла
н. пераспрэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. пераспрэ́ч пераспрэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераспрэ́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)