erschwéren

vt ускладня́ць; абцяжа́рваць; перашкаджа́ць

j-m das Lében ~ — перашкаджа́ць каму́-н. (нарма́льна) жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áuskommen

* vi (s)

1) абыхо́дзіцца

2) ла́дзіць, жыць у зго́дзе

3) выхо́дзіць (з дому)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

live​2 [lɪv] v.

1. жыць, пражыва́ць;

Where do you live? Дзе вы жывяце?;

She lived for her son. Яна жыла дзеля сына;

live an active life жыць акты́ўным жыццём;

as long as I live паку́ль бу́ду жыць;

we live and learn век жыві́ – век вучы́ся;

Long live…! Няха́й жыве́ …!

2. вы́жыць, дажы́ць;

She lived to be 105. Яна дажыла да 105 гадоў.

♦

live from hand to mouth ледзь зво́дзіць канцы́ з канца́мі

live down [ˌlɪvˈdaʊn] phr. v. загла́джваць (віну, памылку і да т.п.)

live off [ˌlɪvˈɒf] phr. v. жыць за чый-н. кошт; жыць з чаго́-н.

live on [ˌlɪvˈɒn] phr. v. = live off;

They lived on welfare of ₤40 a week. Яны жылі на дапамогу ў 40 фунтаў на тыдзень.

live through [ˌlɪvˈθru:] phr. v. перажы́ць (цяжкасці, небяспеку і да т.п.)

live up [ˌlɪvˈʌp] phr. v. (to) апраўда́ць спадзява́нні, абяца́нні

live with [ˌlɪvˈwɪð] phr. v.

1. знахо́дзіцца ў сужыцці́ (з кім-н.)

2. міры́цца (з чым-н.), цярпе́ць, трыва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ла́сіцца ’лашчыцца, песціцца, мілавацца, галубіцца’ (Гарэц., Др.-Падб., Нас.), ’смакаваць, каштаваць’ (Яруш.), любан. ’ласавацца’ (Нар. словатв.). Укр. ласити ’вабіць’, ласитися ’квапіцца’, рус. пск. ласить ’ліслівіць, падлізвацца’, наўг. ’жыць у раскошы’, польск. łasić się ’лашчыцца’, ’ліслівіць’. Паўн.-слав. łasili sę (Слаўскі, 5, 18–19). Да ласы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эўрыбіёнты

(ад эўры- + біёнты)

жывёлы, расліны, якія могуць жыць у розных умовах навакольнага асяроддзя (напр. буры мядзведзь жыве ва ўмовах халоднага і цёплага клімату, у сухіх і вільготных раёнах); параўн. стэнабіёнты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

1. Ходзячы, прайсці нейкую колькасць кіламетраў. Нахадзіць за дзень дваццаць кіламетраў.

2. Пахадзіць нейкі час. — Галодны не находзіць у школу... Жыць трэба. Аб хлебе дбаць, — павысіў голас Мітрафан. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невыдаткава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся не патрачаным, не выкарыстаным на што‑н. Невыдаткаваныя грошы. □ [Іван:] — Бацька вучыў мяне жыць так: каб хлеб заходзіў за хлеб, сала — за сала, а зароблены рубель клаўся на невыдаткаваны... Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паняво́лі, прысл.

Насуперак жаданню, па неабходнасці. — Паняволі будзеш пасціць, калі ў кубле пуста. Чарнышэвіч. [Марыля:] Як бы там сабе ні было, а нам трэба думаць, як далей жыць. Паняволі мусім сабе даваць якую раду. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ужы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.

Які ўмее ўжывацца, мірна жыць, ладзіць з другімі людзьмі. Ужыўчывы чалавек. □ Але калі людзі трапляюць ужыўчывыя, аднолькавых поглядаў, яны робяцца сапраўды блізкімі і шчырымі таварышамі. Машара. // Уласцівы такому чалавеку. Ужыўчывы характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exile​1 [ˈeksaɪl, ˈegzaɪl] n.

1. ссы́лка, вы́сылка, выгна́нне;

be/live in exile быць/жыць у ссы́лцы;

force/drive smb. into exile сасла́ць/вы́слаць каго́-н.

2. ссы́льны; выгна́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)