fluke
I [flu:k]
1.
n.
шчасьлівы вы́падак, ша́нец -цу m.
2.
v.t.
атры́мваць выпадко́ва
II [flu:k]
n.
1) ка́мбала f. (ры́ба)
2) трэмато́да (паразы́т жывёлы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Пле́скаўка ’лешч, Abramis brama, L.’ (Крыв.), укр. плесканка. плескавшу ’рыба Abramis argyrolenca’, самбарск. pleskawka ’тс’. чэш. pleskač, славац. р! і es kac, балг. пляскатай. Да асновы piešk-, параўн. плёскатам пляскаць, у тым ліку ’нераставаць’: рыба прыскочыць (ЛА, 1). Параўн. каментарый да славац. трэнчынск. таіў pleskač — “v miestach nerestenia robią vel’ky čl’apot (’плёскат, лапатанне’), plieskanie” (Этимология–1978, 87). Гл. таксама Махэк₂, 120. Паводле Каіаміец (Рыбы, 67), другаснае ўтварэнне на базе першасных *leščati, Vjaščati гукапераймальнага паходжання, параўн. лешч (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кука́н ’шнурок, на які нанізваецца злоўленая рыба’ (Сцяшк.), ’нізка рыбы’ (Сл. паўн.-зах.). Да кука 1 (гл.), паколькі гэта назва звязана з глушэннем рыбы. Першапачаткова кукан ’нізка глушанай рыбы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
за́тха
1. Палонка ў лёдзе, куды выходзіць прытхнутая рыба (Грыг. 1838—1840, Слаўг.).
2. Пах гнілога (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
ёрш I (род. ярша́) м.
1. (рыба) ёрш;
2. (щётка) ёрш
ёрш II (род. ярша́) м., разг. (смесь водки с пивом или вином) ёрш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
grill
[grɪl]
1.
n.
1) грыль -ю m., каласьніко́выя кра́ты; жале́зная кра́та для сма́жаньня мя́са на агні́
2) грыль -ю m., мя́са або́ ры́ба сма́жаная на агні́
3) рэстара́н, у які́м мя́са, ры́ба сма́жыцца навідаво́ку
2.
v.t.
1) сма́жыць на агні́
2) суро́ва дапы́тваць
3.
v.i.
1) сма́жыцца на агні́
2) цярпе́ць агнём
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Селёзка рэдка ‘рыба чахонь, Pelecus cultratus (L.)’ (Жук.). Maбыць, з рус. селёдка < сельдь ‘селядзец’, паколькі сустракаецца ва ўсходніх раёнах (гом., маг.). Перанос назвы на чахонь адбыўся з прычыны знешняга падабенства.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апістагра́ма
(н.-лац. apistogramma)
рыба атрада акунепадобных, якая пашырана ў рэках Паўд. Амерыкі; на Беларусі разводзіцца як акварыумная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ары́зіяс
(н.-лац. oryzias)
рыба атрада карпазубых, якая водзіцца ў неглыбокіх вадаёмах Японіі; на Беларусі гадуецца як акварыумная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бядо́цыя
(н.-лац. bedotia)
рыба атрада кефалепадобных, якая водзіцца ў вадаёмах вострава Мадагаскар; на Беларусі гадуецца як акварыумная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)