выпраме́ньваючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад выпраменьваць.

2. ‑ая, ‑ае. у знач. прым. Які выпраменьвае.

3. Дзеепрысл. незак. цяпер. ад выпраменьваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздро́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раздрабіць.

2. у знач. прым. Разбіты, расколаты на дробныя часткі. Раздроблены мінерал. // Пашкоджаны (пра косць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сячы.

2. у знач. прым. Атрыманы шляхам сячэння (у 1 знач.). Сечанае мяса. Сечаныя дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінкапі́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сінкапіраваць.

2. у знач. прым. Спец. Пабудаваны на сінкопах, з сінкопамі. Сіпкапіраваная мелодыя. Сінкапіраваны рытм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалду́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. да скалдуніць.

2. у знач. прым. Зблытаны, скудлачаны. Рудая скалдуненая грыва махалася ў такт.. кроку [каня]. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скучыць.

2. у знач. прым. Размешчаны кучна, блізка адзін ад другога. Скучаныя на беразе лодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярэ́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад уверадзіць.

2. у знач. прым. Стомлены, змораны, натруджаны да болю. Увярэджаная спіна. // Пакалечаны. Увярэджаныя пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушчы́льнены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ушчыльніць.

2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку ўшчыльнення. Ушчыльнены слой пратаплазмы. Ушчыльнены графік працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіталізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад шпіталізаваць.

2. у знач. прым. Якога шпіталізавалі, які знаходзіцца на лячэнні ў бальніцы або шпіталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экранава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад экранаваць.

2. у знач. прым. Тое, што і экраніраваны (у 2 знач.). Экранаваная электронная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)