сінкапі́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сінкапіраваць.
2. у знач. прым. Спец. Пабудаваны на сінкопах, з сінкопамі. Сіпкапіраваная мелодыя. Сінкапіраваны рытм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)