ску́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скучыць.
2. у знач. прым. Размешчаны кучна, блізка адзін ад другога. Скучаныя на беразе лодкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)