ці

1. союз разд. и́ли, иль; (при повторении — ещё) ли, ль (ставится после слова, к которому относится); ли́бо;

балі́ць у вас галава́ ці пераста́ла? — боли́т у вас голова́ или переста́ла?;

у вёсцы было́ ўжо пабудава́на хат тры́ццаць ці со́рак — в дере́вне бы́ло уже́ постро́ено изб три́дцать и́ли (иль) со́рок;

ці ра́на, ці по́зна, але́ прыйду́ — ра́но ль, по́здно ли, но приду́;

2. союз условно-разд. ли, ль;

ці гэ́тай даро́гай по́йдзеш, ці той, — вы́йдзеш да ракі́э́той ли доро́гой пойдёшь, той ли — вы́йдешь к реке́;

3. союз вопр. и́ли, иль, ра́зве;

ці ж ты не чуў пра гэ́та?и́ли (иль, ра́зве) ты не слыха́л об э́том?;

4. частица вопр. ли, ль (ставится после слова, к которому относится);

ці ве́дае ён гэ́та? — зна́ет ли он э́то?;

ці не хо́ладна табе́? — не хо́лодно ли тебе́?;

ці ба́чылі вы яго́? — вида́ли ль вы его́?;

ці ж не со́рамна вам? — не со́вестно ли вам?;

так ці іна́чай — так и́ли и́на́че;

ці то — а) то ли; б) то бишь;

ці што — что ли;

ці до́ўга, ці ко́ратка — до́лго ли, ко́ротко ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

удзе́л м

1. Tilnahme f -, -n, Betiligung f -, -en, nteil m -(e)s, -e (у чым an D); Mtarbeit f - (супрацоўніцтва); Mtwirkung f - (у канцэрце і г. д.);

шыро́кі удзе́л brite Tilnahme;

прыма́ць удзе́л sich betiligen (у чым an D); mtmachen vt (разм); mtwirken vi (bei, in D); mit [von] der Parte sein (bei D) (разм);

пры удзе́ле каго nter Betiligung [Tilnahme] von (D);

мець пра́ва удзе́лу tilnahmeberechtigt sein;

гэ́та зда́рылася без яе́ удзе́лу sie hatte kinen nteil darn;

удзе́л у вы́барах Whlbeteiligung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цярпе́ць

1. (боль, холад і г. д.) liden* vt, ertrgen* vt;

цярпе́ць боль Schmrzen ertrgen*;

2. (набрацца цярпення) sich gedlden, sich mit Gedld wppnen;

3. (дапускаць) dlden vt, liden* vt; sich (D) etw. gefllen lssen*;

гэ́та не це́рпіць адкла́ду das dldet kinen ufschub;

4. (страту і г. д.) liden* vt, erliden* vt;

цярпе́ць паражэ́нне ine Nederlage erliden* [davntragen*]; ine Schlppe erliden*;

цярпе́ць няўда́чу inen Msserfolg hben;

не цярпе́ць каго j-n nicht liden [usstehen, ertrgen] können*;

час не це́рпіць die Zeit drängt;

спра́ва не це́рпіць die Sche hat ile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чорт м размTufel m -s, -;

сам чорт не разбярэ́ разм kein Mensch kann darus klug wrden;

сам чорт галаву́ [нагу́] зло́міць разм hier fndet sich kein Mensch zurcht;

гэ́та чорт ве́дае што! разм das ist ja nerhört!;

чорт яго́ ве́дае! разм weiß der Tufel [der Kckuck]!;

ідзі́ к чорту! geh zum Tufel!, scher dich zum Tufel!; geh zum Kckuck!;

мне́ адзін чорт разм das ist mir ganz egl [wurs(ch)t];

чорт з ім! soll er sich zum Tufel schren! zum Tufel mit ihm! чорт вазьмі́ [пабіра́й]! разм hoľs der Tufel!, Tufel auch!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чы́сты

1. rein, suber; nbenutzt (нескарыстаны);

чы́стая ху́стачка frsches [nbenutztes] Tschentuch;

чы́стая старо́нка lere [nbeschriebene] Site;

чы́стае не́ба wlkenloser Hmmel;

2. (акуратны) rinlich;

3. (без дамешку) rein;

чы́стае віно́ riner Wein;

чы́стае зо́лата Ringold n -(e)s, pres Gold;

чы́стая вага́ Ringewicht n -(e)s, Nttogewicht n -(e)s;

чы́сты го́лас rine [klre] Stmme;

чы́сты дахо́д камерц Ringewinn m -(e)s, Rineinkünfte pl;

на чы́стым паве́тры an der frschen Luft;

узя́ць за чы́стую мане́ту etw. für bre Münze nhmen*;

гэ́та чы́стая пра́ўда das ist die rine Whrheit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абавя́зак м 1. Pflicht f -, -en; Verpflchtung f -, -en; Oblegenheit f -, -en, Funktion f -, -en (службовы – звыч мн);

службо́выя абавя́зкі Denstpflichten pl;

грамадзя́нскі абавя́зак Bürgerpflicht;

вайско́вы [во́інскі] абавя́зак Whrpflicht f;

лічы́ць за свой абавя́зак für sine Pflicht hlten;

выко́нваць свае́ абавя́зкі sine Pflchten erfüllen;

вы́зваліць каго ад абавя́зкаў j-n siner Pflchten entbnden*; (часо́вы) выкана́ўца абавя́зкаў stllvertretend; amterend; in Vertrtung (пры подпісе на дакументах);

наклада́ць абавя́зі на каго j-m Verpflchtungen uferlegen;

гэ́та ўвахо́дзіць у мае́ абавя́зкі das ist mine Pflicht;

2. гл абавязацельства

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

то́лькі

1. прысл nur, allin, bloß; erst (у дачыненні да часу);

то́льк што so¦ben;

у мяне́ то́льк два сшы́ткі ich hbe nur zwei Hfte;

цяпе́р то́льк пяць гадзі́н es ist jetzt erst fünf Uhr;

то́льк цяпе́р erst jetzt;

2. злучн (ледзь) kaum;

то́льк ён увайшо́ў kaum war er ingetreten;

як то́льк sobld, kaum;

не то́льк …, але́ nicht nur …, sndern auch;

чаго́ тут [там] то́льк не было́! was es da nicht lles gab;

яго́ то́лькі ба́чылі! und fort war er!;

паспрабу́й то́льк гэ́та зрабі́ць! versch das nur!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

pay2 [peɪ] v. (paid)

1. плаці́ць;

pay in advance/in full/in installments плаці́ць упе́рад/по́ўнасцю/у растэрміно́ўку

2. акупля́цца, быць вы́гадным;

it pays to advertise рэкла́ма заўсёды акупля́ецца;

pay a call on/a visit to нано́сіць візі́т, наве́дваць;

pay a compliment рабі́ць кампліме́нт

pay attention to звярта́ць ува́гу (на);

pay one’s respects выка́зваць паша́ну

pay back [ˌpeɪˈbæk] phr. v.

1. вярну́ць, адда́ць (грошы)

2. адплаці́ць;

I’ll pay you back for this. Я адплачу вам за гэта.

pay off [ˌpeɪˈɒf] phr. v.

1. выпло́чваць (пазыку)

2. разлічы́ць (звольніць)

3. акупля́цца

pay out [ˌpeɪˈaʊt] phr. v. выпло́чваць

pay up [ˌpeɪˈʌp] phr. v. заплаці́ць, разлічы́цца ца́лкам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

price1 [praɪs] n.

1. цана́;

a high/reasonable price высо́кая/уме́раная цана;

at a low price та́нна;

a market price ры́начная цана́;

a price for smth. цана́ за што-н.;

a price of smth. цана́ чаго́-н.;

What’s the price of this? Колькі гэта каштуе?;

The price of oil has increased con siderably. Цана на нафту значна павялічылася;

prices are rising/going up цэ́ны расту́ць

2. кашто́ўнасць, цэ́ннасць; значэ́нне (чаго-н.)

at any price любо́й цано́й (дасягнуць мэты);

at a price за вялі́кую цану́, до́рага;

beyond price цаны́ няма́ (каму-н./чаму-н.); бясцэ́нны, неацэ́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

habit1 [ˈhæbɪt] n.

1. звы́чка; звы́чай;

get into the habit прывыка́ць, прызвыча́йвацца;

make a habit мець звы́чку;

get out of the habit адвыка́ць;

break the habit пазба́віцца (ад) звы́чкі;

I am not in the habit of getting acquainted in the street. Я звычайна не знаёмлюся на вуліцы;

Don’t let it become a habit. Не дазваляй, каб гэта стала звычкай.

2. склад, нату́ра, хара́ктар; прыхі́льнасць;

do smth. out of habit рабі́ць не́шта па прывы́чцы, механі́чна;

a creature of habit чалаве́к, які́ дзейнічае зго́дна са звы́клым пара́дкам

3. прывы́чка да нарко́тыкаў, цыгарэ́т, алкаго́лю;

kick the habit адвы́кнуць ад нарко́тыкаў, цыгарэт і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)