это повлечёт за собо́й осложне́ния гэ́та вы́кліча ўскладне́нні;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ага́зны, агазлівы ’надакучлівы, свавольны’ (Касп.), агазлы (так гавораць пра рэч, якая няўдала зроблена і выгляду не мае) (КЭС, лаг.). Параўн. славен.gáziti se ’выклікаць агіду’ (Безлай, ВЯ, 1967, 4, 53). Магчыма, да *gazditi < *gadditi (Трубачоў, Этимология, 1972, 23). Параўн. славенскі дублет gáziti se/gáditi se з бел.гадзіцца ’адчуваць агіду’ і агазлы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лу́шчык1 ’лён-скакунец, самасейны лён, семя якога высыпалі ў купальскую ноч на магілу, каб выклікаць дождж’ (Уладз.; драг., КЭС). Да лу́шчыць (гл.). Матывацыя: лён адразу ж вылушчваўся, як толькі трохі паспяваў. Аналагічна ўтвораны лушчык ’лузан’ (ТС, віл., Сл. ПЗБ), а таксама лу́шчыкі ’расколатыя пруты, з якіх плялі кашы’ (паст., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cite
[saɪt]
v.
1) цытава́ць
2) спасыла́цца, падава́ць як пры́клад
3) пахва́льна зга́дваць
4) выкліка́ць у суд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
disunite
[,dɪsjuˈnaɪt]1.
v.t.
1) разлуча́ць, разьдзяля́ць, разьядно́ўваць
2) выкліка́ць разла́д, нязго́ду
2.
v.i.
разьдзяля́цца, разьядно́ўвацца, адлуча́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)