Verbum

анлайнавы слоўнік

спо́ўніцца, ‑ніцца; зак.

1. Здзейсніцца, ажыццявіцца. Было яшчэ адно запаветнае жаданне, якое Аляксей хаваў у душы, бо амаль не верыў, што яно тут споўніцца. Мележ. Мне нават зрабілася шкада, што мае мары ніколі не споўняцца, што ўсё застанецца па-ранейшаму. Карпюк.

2. Скончыцца, прайсці (пра час, тэрмін чаго‑н.). [Герасім Дзмітрыевіч:] — Во, якраз пятнаццаць гадоў споўнілася, як нашу гэтае ўпрыгожанне. Морскі якар. Б. Стральцоў. // безас. каму-чаму. Пра дасягненне кім‑н. пэўнага ўзросту. Калі Ганцы споўнілася восем год, бацька павёў яе ў школу. Бяганская. Калі Мішку споўнілася паўгода, Ганна Макараўпа прапанавала сфатаграфаваць яго. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heave

[hi:v]

v.t. heaved or hove, heaving

1) падыма́ць (цяжа́р); уздыма́ць

2) кіда́ць, шпурля́ць (ка́мень), кіда́ць (я́кар)

3) Naut. падыма́ць (я́кар), цягну́ць (кана́т)

to heave a sigh — ця́жка ўздыха́ць

v.i.

1) уздыма́цца й апада́ць (пра хва́лі, гру́дзі)

2) ця́жка ды́хаць, лаві́ць дух, задыха́цца

3) напіна́цца; напру́жвацца, ту́жыцца (як пры ванітава́ньні)

4) выпу́чвацца

to heave in sight — паказа́цца на далягля́дзе

пад’ём -у m.; кіда́ньне n., кідо́к -ка́ m.

interj. heave ho!

ра́зам, узялі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zarzucić

зак.

1. закінуць; кінуць;

zarzucić kotwicę мар. кінуць якар;

2. накінуць; перакінуць;

zarzucić na ramiona chustkę — накінуць на плечы хустку;

3. упікнуць, папракнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heave [hi:v] v. (heaved or hove)

1. падыма́ць з ця́жкасцю, выця́гваць;

heave up the anchor падыма́ць я́кар;

heave a boat up on the shore выця́гваць ло́дку на бе́раг

2. (with) уздыма́цца і апуска́цца;

His chest heaved with breathing. Грудзі яго ўздымаліся ў такт дыханню.

3. уздыха́ць; стагна́ць

4. рабі́ць ірво́тныя ру́хі

♦

heave into sight/view fml паказа́цца на далягля́дзе, з’яві́цца ў по́лі зро́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drop² [drɒp] v.

1. ка́паць

2. па́даць

3. кі́даць; выпуска́ць (з рук); кіда́ць (пісьмо ў скрынку);

drop anchor кі́нуць я́кар

4. зніжа́цца, спада́ць (пра цэны, тэмпературу, вецер і г.д.);

drop one’s voice паніжа́ць го́лас

5. : drop one’s eyes fml апуска́ць во́чы;

drop a stitch спуска́ць во́чка (у вязанні)

♦

drop dead рапто́ўна паме́рці

drop in [ˌdrɒpˈɪn] phr. v. захо́дзіць, наве́двацца

drop off [ˌdrɒpˈɒf] phr. v.

1. змянша́цца

2. BrE, infml задрама́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мёртвы, ‑ая, ‑ае.

1. Той, які памёр; нежывы. Па дарогах валяліся разбітыя машыны, мёртвыя і параненыя фашысты. Якімовіч. Пасярод сцежкі ляжаў мёртвы алень, а над ім стаяла вялікая рысь. В. Вольскі. // у знач. наз. мёртвы, ‑ага, м.; мёртвая, ‑ай, ж. Мярцвяк, нябожчык. Засмужац нахіліўся да мёртвага, скрыжаваў яго рукі на грудзях. Мележ. // Засохлы, завялы (пра расліны). Мёртвыя лісты.

2. Такі, як у памёршага; нерухомы, бледны. Мёртвы твар. □ Каменныя львы з гладкай плошчы тэрасы паглядалі .. мёртвымі задуменнымі вачыма. Бядуля. Зачэпа слухаў усіх, усміхаўся сваёй мёртвай усмешкай. Асіпенка. // перан. Бледны, бляклы; не яркі. Пас мёртвага святла ляжыць на канапе, на стале, ручніком спадае на падлогу. Мележ.

3. На якім няма нічога жывога; бясплодны, пустынны. Мёртвая пустыня. □ Калі ж варожыя палкі Прыйшлі таптаць маю радзіму, Іх ахінуў ты ў саван дыму І кінуў мёртвыя пяскі На іх бясслаўныя магілы. Танк. // На якім спыніўся, замёр рух; апусцелы. Шаша была мёртвай. Асіпенка. Мёртвай стала .. [Сымонава] хата, і ён хадзіў па ёй адзін, як прывід. Чарнышэвіч. // перан. Які не выкарыстоўваецца, якога нельга выкарыстаць. Мёртвыя груды металу. □ Абкураныя, мёртвыя калоды вулляў стаялі, як магільныя помнікі, у спаленым садзе. Самуйлёнак.

4. перан. Пазбаўлены жыццёвасці; неактуальны. Мёртвая кніжнасць. Мёртвыя вобразы.

5. Пазбаўлены гукаў, нямы. Ды гэты лес, хоць ён і немы, Але скрозь ціш халоднай дрэмы, Скрозь гэты мёртвы сон зімовы Вядзе з Міхалам казкі-мовы. Колас. Ціхая і мёртвая асенняя ноч. Бядуля. // Поўны, абсалютны (пра цішыню, спакой, маўчанне). У пакоі была мёртвая цішыня. Лынькоў.

•••

Мёртвая гадзіна гл. гадзіна.

Мёртвая зона (спец.) гл. зона.

Мёртвая мова гл. мова.

Мёртвая прастора гл. прастора.

Мёртвая прырода гл. прырода.

Мёртвая пятля гл. пятля.

Мёртвы вузел гл. вузел.

Мёртвы інвентар гл. інвентар.

Мёртвы пункт (спец.) гл. пункт.

Мёртвы сезон гл. сезон.

Мёртвы штыль гл. штыль.

Мёртвы якар гл. якар.

Ляжаць мёртвым грузам гл. ляжаць.

Мёртвая вада гл. вада.

Мёртвая хватка гл. хватка.

Мёртвы капітал гл. капітал.

Мёртвыя душы гл. душа.

Ні жывы ні мёртвы гл. жывы.

Піць мёртвую гл. піць.

Спаць мёртвым сном гл. спаць.

Як мёртваму прыпарка (паможа) гл. прыпарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

постано́вка

1. в разн. знач. пастано́ўка, -кі ж.;

идёт о́пера «Садко́» в но́вой постано́вке ідзе́ о́пера «Садко́» ў но́вай пастано́ўцы;

постано́вка вопро́са пастано́ўка пыта́ння;

постано́вка на я́корь пастано́ўка на я́кар;

2. (положение) паста́ва, -вы ж.; пастано́ўка, -кі ж.;

пра́вильная постано́вка ног в та́нце пра́вільная пастано́ўка ног у та́нцы;

постано́вка головы́ паста́ва (пастано́ўка) галавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cat

[kæt]

1) кот ката́ m., ко́тка f.

2) жывёліна зь сям’і́ кашэ́чых (рысь, тыгр)

3) зье́длівая, зло́сная жанчы́на

4) Naut. снасьць для падыма́ньня я́кара

5) бізу́н -а́ m.

v.t.

1) бі́ць, лупцава́ць бізуно́м

2) падыма́ць я́кар

adj.

кашэ́чы, каці́ны

•

- it rains cats and dogs

- let the cat out of the bag

- When the cat’s away the mice will play

[kæt]

n., informal

гу́сенічны тра́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бро́сить сов., в разн. знач. кі́нуць; см. броса́ть;

◊

бро́сить ка́мень (ка́мнем, гря́зью) (в кого) кі́нуць ка́мень (ка́менем, гра́ззю) (у каго);

бро́сить в лицо́ (кому) кі́нуць у твар (каму);

бро́сить я́корь кі́нуць я́кар;

бро́сить перча́тку кі́нуць пальча́тку;

бро́сить взгляд кі́нуць по́зірк, гля́нуць;

бро́сить вы́зов кі́нуць вы́клік, вы́клікаць;

бро́сить тень (на чьё-л. и́мя) кі́нуць цень (на чыё імя́);

хоть брось прост. хоць кінь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podnosić

незак.

1. падымаць, павышаць; уздымаць;

podnosić głos — павышаць голас;

podnosić krzyk (wrzawę) — падымаць крык; усчынаць вэрхал;

podnosić kotwicę — падымаць якар;

podnosić kogo na duchu — падымаць каму дух; падбадзёрваць каго;

2. мат. узводзіць;

podnosić liczbę do kwadratu (sześcianu) — узводзіць лік у квадрат (куб)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)