◎ Начаке́ніцца ’прыбрацца’ (Ян.). Звычайна начачэніцца ’тс’, гл. начэпіцца; к на месцы ч пад уплывам чакаць?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
закавы́рысты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Замыславаты, мудрагелісты. Закавырыстае пытанні. □ [Антон] любіў сказаць што-небудзь закавырыстае, а потым чакаць, пакуль не папросяць растлумачыць. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
На́дзіць ’вабіць, прыцягваць надзеяй’ (Нас.), ’прыманьваць, прынаджваць’ (Сцяшк.), надзіцца ’захапляцца надзеяй’, ’падкрадвацца’, ’набываць звычку’ (Нас.), ’спадзявацца, чакаць’ (ТС), укр. надити ’прыцягваць, прыманьваць’, ’лавіць рыбу вудай’, надитися ’прываблівацца’, польск. дыял. nadzić ’прыманьваць, прывабліваць’, магчыма, сюды ж чэш. nadíti se ’спадзявацца, чакаць’, якое, паводле Махэка, з *na‑dejati sę (Махэк₂, 118), гл. надзея.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tenterhooks [ˈtentəhʊks] n. pl. :
♦
be on tenterhooks паку́тліва чака́ць (чаго-н.); ≅ сядзе́ць як на іго́лках
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дачака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., каго-чаго.
Прабыць, пражыць дзе‑н. да з’яўлення каго‑, чаго‑н. чаканага. Чакаў, чакаў пан Сцёпку, не дачакаўся. Якімовіч. Дачакаўся Данілка вечара і пайшоў на сход у канцылярыю калгаса. Пестрак. // (2 і 3 ас. адз. і мн.). У значэнні пагрозлівага папярэджання. Дачакаецеся вы ў мяне!
•••
Чакаць не дачакацца гл. чакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
await
[əˈweɪt]
v.t.
чака́ць
Many pleasures await you — Шмат прые́мнага чака́е цябе́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
expect
[ɪkˈspekt]
v.t.
1) чака́ць, спадзява́цца
2) разьлі́чваць, спадзява́цца
3) informal ду́маць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unpromising [ʌnˈprɒmɪsɪŋ] adj. малаперспекты́ўны; які́ не падае́ надзе́і;
The weather looks unpromising. Aд надвор’я няма чаго чакаць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пачака́нка ’чаканне’ (Шпіл., Нас.), пачака́нне ’тс’ (Яруш., Нас.). Да чака́ць (гл.). Прыстаўка па‑ пад уплывам польск. poczekać, poczekanie ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ждаць ’чакаць’ (ТСБМ, Нас.). Рус. ждать ’тс’, укр. ждати ’тс’, польск. дыял. żdać ’тс’, памор. ždac ’тс’, чэш. ždáti ’тс’, славац. уст. ždať ’тс’, балг. жда ’тс’, славен. ždéti ’тс’. Ст.-слав. жьдати. З прасл. *žьdati < і.-е. *gheidh‑ (Покарны, 1, 426–427); параўн. літ. geidžiu, geĩsti ’жадаць’, лат. gàidît ’чакаць’, ст.-прус. gēidi ’чакаюць’, с.-в.-ням. gīt, ням. Geiz ’жаднасць’. Фасмер, 2, 39; Траўтман, 82; Праабражэнскі, 1, 223; Махэк₂, 725; БЕР, 562, Брукнер, 663. Шанскі (1, Д, Е, Ж, 279) указвае на роднаснасць кораня ждать < *gьdati з коранем год (годить ’чакаць’). Параўн. яшчэ жадаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)