расхвата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і расхапаць. Чакаць зноў жа не выпадае: могуць усё [панскае дабро] расхватаць. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)