прабада́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак. і незак., што (спец.).

Утварыць (утвараць) навылётную адтуліну ў сценцы полага органа.

|| наз. прабадзе́нне, -я, н.

П. страўніка.

|| прым. прабадны́, -а́я, -о́е.

Прабадная язва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рубец,

пачатковы аддзел страўніка жвачных жывёл.

т. 13, с. 421

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́тар, ‑у, м.

Запаленне слізістай абалонкі якога‑н. органа, што суправаджаецца пачырваненнем, набуханнем, ацёкам, выдзяленнем вадкасці. Катар дыхальных шляхоў. Катар страўніка.

[Ад грэч. katárrhoos — сцяканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІСТАПРАТЭ́КТАРЫ,

лекавыя прэпараты, што зніжаюць пашкоджанне слізістай страўніка фіз. і хім. фактарамі. Выкарыстоўваюцца для лячэння язвавай хваробы страўніка і 12-перснай кішкі. Да гістапратэктараў адносяцца: сукралфат, дэнол, карбенаксалон, некат. вытворныя простагландзінаў (мізапрастол), саматастацін і інш.

т. 5, с. 266

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Mágengeschwür

n -s, -e мед. цзва стра́ўніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mágenkatarrh

n -s, -e мед. ката́р стра́ўніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адрыгну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

1. Выдаліцца са страўніка пры адрыжцы.

Адрыгнулася (безас.) цыбуляй.

2. перан. Адбіцца пэўным чынам за якое-н. зло (разм.).

Прыйдзе час — адрыгнецца яму гэта.

|| незак. адрыга́цца, -а́ецца і адры́гвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпаражне́нне н. Áusleerung f -, -en; Entléerung f -, -en (страўніка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пілараспа́зма

(ад гр. pyloros = прываротнік + спазма)

спазма выходнай часткі страўніка пры неўрозах, язве страўніка і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піларастэно́з

(ад гр. pyloros = прываротнік + стэноз)

звужэнне выходнай часткі страўніка пры язве страўніка, пухлінах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)