квяці́сты
1. (стракаты) bunt, fárbenreich, fárbenprächtig;
2. перан. (стыль) blúmig; schwülstig (рытарычны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дзя́цел м. заал. Specht m -(e)s, -e;
страка́ты дзя́цел Búntspecht m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пстрака́ты ’пакрыты плямамі’ (Інстр. 2), ’стракаты, пярэсты’ (парыц., Некр.). З польск. pstrokaty ’тс’; паводпе Банькоўскага (2, 958), кантамінацыя pstry ’шматколерны’ і strokaty ’пярэсты’. Гл. стракаты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gewürfelt
a
1) у кле́тку
2) бат. страка́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Búntspecht
m -(e)s, -e заал. страка́ты дзццел
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fárbig
a
1) каляро́вы, страка́ты
2) во́бразны, маляўні́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. змазаць і змазацца (у 1 знач.).
2. Рэчыва, якім што‑н. змазваюць. Лыжная змазка. □ Дол.. быў утаптаны і стракаты ад плямаў гаручага і змазкі. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
patchy [ˈpætʃi] adj.
1. пакры́ты пля́мамі, пля́місты
2. неаднаро́дны, неаднаста́йны; страка́ты
3. абры́вачны; выпадко́вы;
The applause was patchy. Пачуліся рэдкія апладысменты.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
spotty [ˈspɒti] adj.
1. BrE прышчава́ты (твар);
a spotty dog рабы́ саба́ка;
a spotty horse пярэ́сты конь
2. AmE пляшы́вы; страка́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пярэ́сты ’шматколерны, пярэсты’ (ТСБМ; гродз., брэсц., мін., ЛА, 1; Шат., Гарэц.; Мал.), ’стракаты, рабы’ (Сцяшк.), ’назва масці: з вялікімі белымі і чорнымі, белымі і чырвонымі ці бурымі плямамі’ (Янк. 3.), пярэ́сты, пяро́сты, парэ́сты ’рабы; брудны’ (дзятл., лід., лях., ганц., нясвіж., ваўк., Сл. ПЗБ), перэ́сты ’стракаты’ (ТС), пырі́стый ’з белымі палосамі на спіне і баках’ (пра жывёлу) (Клім., Сл. Брэс.); укр. пері́стий, пери́стий, пера́стий ’стракаты’, чэш. peřestý ’тс’, славац. perestý ’тс’, балг. пірдопск. пере́ста (коза) ’з белымі палосамі па баках і на жываце’, макед. перјест ’пёрысты’. Прасл. дыял. *perestъjь ’стракаты’, вытворнае ад *pero ’пяро’ (гл. пяро́) з семантычным развіццём ’пёрысты, колеру пер’я’ — ’стракаты’ (Трубачоў, Этимология–1972, 35), параўн. і славен. peresast ’пёрысты, пер’епадобны’. Інакш Махэк₂, 445 (< *pelestъ пад уплывам *pьstrъ ’стракаты, шматколерны’, гл. пялёсы), Бязлай, 3, 25.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)